Eugène Fromentin (1820–1876) was behalve schilder en kunstcriticus (het zeer invloedrijke Les maîtres d’autrefois: Belgique-Hollande uit 1876), ook romanschrijver. Hij is vooral bekend geworden door zijn roman Dominique uit 1862. In zijn voor het overige vrij saaie leven heeft Fromentin één grote passie gekend: de liefde voor een jonge Creoolse vrouw tijdens zijn adolescentiejaren. Het overlijden van deze vrouw was de aanleiding tot het schrijven van de roman. In Dominique slaagde hij erin de fijnste nuances weer te geven van het gevoelsleven van een vrouw, die de voor het oog onmerkbare overgang meemaakt van kameraadschap naar vriendschap en van vriendschap naar hartstocht. Er klinkt de behoefte in door, niet alleen om gevoelens te begrijpen maar ook om deze uit te leggen en zo te beheersen.