In samenwerking met het Writers Unlimited Winternachtenfestival brengt Tirade in januari 2015 een nummer met internationale literatuur. Tirade 457 bevat een voorpublicatie uit de nog niet verschenen nieuwe roman van David Grossman, Komt een paard de kroeg binnen, plus een bespiegeling op zijn eerdere werk door Toef Jaeger. Speciale aandacht verdienen de bijdragen van nog niet eerder in het Nederlands vertaalde schrijvers: de Indonesische Dinar Rahayu, de Egyptische Muhammad Aladdin en de Poolse journalist Witold Szabłowski. Van de Oostenrijks-Japanse schrijver Milena Michiko Flašar, die een kort verhaal bijdraagt, verschijnt binnenkort haar debuutroman Een bijna volmaakte vriendschap in het Nederlands. Relatief onbekend zijn de verhalen van Nii Ayikwei Parkes, uit Ghana, van de Amerikaans-Mexicaanse Jennifer Clement en de Ethiopische schrijver Maaza Mengiste. Primeurs van Nederlandse schrijvers zijn de voorpublicatie uit de aangekondigde roman De Idealisten van Louise Fresco en enkele ongepubliceerde notities uit Ik kom terug van Adriaan van Dis. De schrijver van Oorlog en terpentijn, Stefan Hertmans, draagt een gedicht bij, net als de jonge dichters Maarten van der Graaff en Hanneke van Eijken. Daarnaast schreven Bregje Hofstede, Mira Feticu, Shantie Singh en Martijn Knol een kort verhaal. Dichter Alfred Schaffer sluit het nummer af met een snerende tirade tegen de solo in popmuziek. De illustraties zijn van Dominique Goblet, Leela Corman en Michaël Olbrechts.
Eerste zwaluw
Vanuit het ruim kijk ik op. Door een van de dekramen zie ik de mast in de avondzon; het zonlicht schijnt op de nog ingepakte witte zeilen. Het is voorjaarslicht dat ik zie. ‘Voorjaarslicht’, zeg ik, ‘maatje’. We zijn weer thuis op de klipper in Middelburg, ons andere schip. We schilderen het dek dat het...
Lees verderLeven en laten leven – wat we kunnen leren van de BaMbuti
Larousse 18 Er zijn veel wonderlijke zaken die Colin Turnbull beschrijft in zijn prachtige boek over de pygmeeën in de Congo. Door algemene depressie aangaande de toestand in de wereld merk ik een vergaande neiging tot escapisme in mijzelf op. Het werkelijk naar-binnen-drinken van antropologische studies als The Forest People van voornoemde Turnbull is er...
Lees verderEigen mensen
Ik wil wat elke ouder wil: dat mijn kinderen mensen om zich heen verzamelen die mijn taak uiteindelijk over kunnen nemen; vrienden bij wie ze zichzelf mogen zijn en zich veilig voelen, maar die hen ook stimuleren om de wereld te ontdekken en zich verder te ontwikkelen. Hoe meer ik hierover nadenk, hoe moeilijker de...
Lees verder
Blog archief