Sebald

Vanochtend vond ik een gedicht van W.G. Sebald dat zich direct liet vertalen; een gedicht als een oude stuiver die je ‘s avonds vindt in een zomerjack dat na een jaar weer uit de kast moest worden gehaald:


Het was alsof ik
onder een lage

hemel lag en ademde
door

het oog van
een naald

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *