Mensje van Keulen werd op 10 juni 1946 geboren in Den Haag als Mensje Francina van der Steen, roepnaam Mennie. Van 1969-1973 maakte ze deel uit van de redactie van Propria Cures, waarvoor ze literaire en politieke cartoons tekende en korte verhalen schreef. Hierna maakte ze acht jaar deel uit van het literaire tijdschrift Maatstaf. In 1969 werd haar eerste korte verhaal gepubliceerd in Hollands Maandblad. Haar debuut Bleekers zomer verscheen in 1972. Met de woorden ‘Dit is het’ begon de eerste jubelende recensie (door K.L. Poll in NRC Handelsblad) van deze roman, die sindsdien vele malen werd herdrukt en inmiddels tot de klassiekers van de Nederlandse literatuur wordt gerekend. Ze schreef niet alleen romans en verhalen voor volwassenen die op meerdere long- en shortlists stonden, maar ook enkele kinderboeken, waarvoor ze o.a. een Zilveren Griffel en de Nienke van Hichtumprijs ontving. Voor haar verhalenbundel Ik moet u echt iets zeggen won ze de J.M.A. Biesheuvelprijs (2021). Naar aanleiding van haar moeders dood verscheen het autobiografische Olifanten op een web (1997). Tot haar non-fictiewerk behoren eveneens drie dagboekdelen die de jaren 1976-1983 omspannen. Haar gehele oeuvre werd bekroond met de Annie Romeinprijs (2003), de Charlotte Köhlerprijs (2011) en de Constantijn Huygens-prijs (2014).