[p. 32]
…éen grijpt een fluit en kijkt er naar
pp en speelt dan maar
vriend twee maakt een gelijk gebaar
en speelt zowaar
een derde stem ompijpt het paar
en speelt het klaar
een ander weer zet haar op snaar
p en speelt en staart
alsof hij op zee spelevaart
en spelen maar
gevijven maakt van zessen klaar
en spelen maar
en mond en mondstuk gaan gepaard
mf en spelen maar
niets dat dit leven evenaart
en spelen maar
en vingers gaan op bedevaart
en spelen maar
de hemel wacht al wie weet waar
f en kwelen maar
want zingen is de hemel waard
voortspelen maar
tot men vereend ten hemel vaart
doorspelen maar
de hemelnimfen zijn al daar
p en strelen maar
nu elk zich geeft aan een van haar
en spelen maar
en spelen
maar en
pp spelen
maar….
Eerste zwaluw
Vanuit het ruim kijk ik op. Door een van de dekramen zie ik de mast in de avondzon; het zonlicht schijnt op de nog ingepakte witte zeilen. Het is voorjaarslicht dat ik zie. ‘Voorjaarslicht’, zeg ik, ‘maatje’. We zijn weer thuis op de klipper in Middelburg, ons andere schip. We schilderen het dek dat het...
Lees verderLeven en laten leven – wat we kunnen leren van de BaMbuti
Larousse 18 Er zijn veel wonderlijke zaken die Colin Turnbull beschrijft in zijn prachtige boek over de pygmeeën in de Congo. Door algemene depressie aangaande de toestand in de wereld merk ik een vergaande neiging tot escapisme in mijzelf op. Het werkelijk naar-binnen-drinken van antropologische studies als The Forest People van voornoemde Turnbull is er...
Lees verderEigen mensen
Ik wil wat elke ouder wil: dat mijn kinderen mensen om zich heen verzamelen die mijn taak uiteindelijk over kunnen nemen; vrienden bij wie ze zichzelf mogen zijn en zich veilig voelen, maar die hen ook stimuleren om de wereld te ontdekken en zich verder te ontwikkelen. Hoe meer ik hierover nadenk, hoe moeilijker de...
Lees verder
Blog archief