[p. 283]
Cees van Hoore
Drie gedichten
Groot licht
‘s Nachts jakkerend in een wagen
naar wie al niet meer op je wachtte,
niks zou vragen. Iemand zong
een mooi maar onbegrijpelijk lied. Nevels
bleven haken in de rietkragen. Er was opeens
een wit konijn. Het schreeuwde niet.
[p. 284]
Cherbourg
De eerste druppels,
vinnig als tikken
op week vlees.
Bij de neonhal
rolden ze bakken ondergoed
onder een jalouzie.
Kaarten glipten over
blauw dooraderd formica
in oude handen.
Grintkleurige petten
condoleerden elkaar
met hun aanwezigheid.
Je nam de kou naar binnen mee
en de opzwepende geruchten
van je nylonjas.
Je plukte van de tafel een
glas rood. Een boeket geknakte prei
lag in je schoot.
Mijn blik bleef bij je
zwartbekouste been. Je zei iets
over regen in het algemeen.
[p. 285]
Het academisch
van hieruit kun je het zien liggen
dat agentschap van de firma nooit meer terug
geruchten gaan dat ze er apparaten hebben, vreemde
neusfluiten, waarvan je zacht en diep in slaap daalt
ze er dingen uitje kunnen halen die je
bij jezelf nooit had vermoed, je hart kunnen verjongen
je er transparante zwanen mee naar bed krijgt
waar je hem vrijelijk in mag stoppen
en er staat, zegt men, nektar binnen handbereik
je eet er aanliggend als een Romein bedauwde druiven
‘s nachts fonkelt licht op omgekeerde flessen wijn
er komt een meisje als je bang mocht zijn
