- Anna Tilroe Over de passie van Lucian Freud
- Rutger Kopland Dankzij de dingen
- Willem Jan Otten Losse ribben
- Elisabeth Eybers
- Robert Anker Hier m'n hoofd, daar de wereld
- J. Bernlef De storm
- Hans R. Vlek
- Leo Vroman Jessewou
- Charles B. Timmer
- Charles B. Timmer Russische notities
- Herlezen Bewogen maar zonder beweging
- Poëziekroniek
- Medewerkers aan dit nummer
[p. 441]
Eeuwigheid, eeuwigheid,
in magma kolkend onder hem, naakt-
gewapend in marmeren fries boven hem.
Hij in zijn tempel, hum en sas.
Hij laadt zijn kanonnen
met de boules du jeu, beschouwt
z’n lid als Chammoerabi’s stêle, stui-
tend tegen de hardstenen labia minora van
Haifestos elegante testesdochter.
Sex: gelukkig verlost is hij, en
hysterische reien roepen mythisch
in koor: ‘Oh, daar heb je hem weer, hij,
met z’n pen zonder penis! Hij, de
bastaard van Lord Elgin die Mercouri
en Muze mokken laat bij ‘n Delftse kop
mokka uit Mecca!
Terwijl hijzelf geniet
van het bitter godenbloed der gristlijk-
dionysische noodtransfusiedienst
en vrolijk brult: ‘Aids,
aids to the people!’
[p. 442]
Bij het speerwerpen
ziet men soms winnaarsworpen van 113
yards waarbij de spies vlak en deparabolisch
de zuurstof klieft, en, zonder
trillendfallisch de punt in magmamater
aarde te planten, plat
de grasklei raakt, ter
wijl de olympische elfde soms
met een prachtig halfovale lansworp
de speer op 87 meter diagonaal
in de groene arena zeven seconden natrillen
laat, en daarmee naar elk gezond oordeel
de dekadrachme heeft verdiend.
Aldus de weemoed van Pindarus, aldus alles
wat er over de vorm dient gezegd.
Eerste zwaluw
Vanuit het ruim kijk ik op. Door een van de dekramen zie ik de mast in de avondzon; het zonlicht schijnt op de nog ingepakte witte zeilen. Het is voorjaarslicht dat ik zie. ‘Voorjaarslicht’, zeg ik, ‘maatje’. We zijn weer thuis op de klipper in Middelburg, ons andere schip. We schilderen het dek dat het...
Lees verderLeven en laten leven – wat we kunnen leren van de BaMbuti
Larousse 18 Er zijn veel wonderlijke zaken die Colin Turnbull beschrijft in zijn prachtige boek over de pygmeeën in de Congo. Door algemene depressie aangaande de toestand in de wereld merk ik een vergaande neiging tot escapisme in mijzelf op. Het werkelijk naar-binnen-drinken van antropologische studies als The Forest People van voornoemde Turnbull is er...
Lees verderEigen mensen
Ik wil wat elke ouder wil: dat mijn kinderen mensen om zich heen verzamelen die mijn taak uiteindelijk over kunnen nemen; vrienden bij wie ze zichzelf mogen zijn en zich veilig voelen, maar die hen ook stimuleren om de wereld te ontdekken en zich verder te ontwikkelen. Hoe meer ik hierover nadenk, hoe moeilijker de...
Lees verder
Blog archief