[p. 60]
K. Michel
Gedichten
Drie uitzichten (op de terugweg van ziekenbezoek aan mijn moeder)
Klaprozen in de berm
van het spoor bij Geldermalsen
kleuren de grintkiezels
donkergrijzer (Ho Mug geel
in de verte) De trein als vaker zomaar
stilstaand biedt nu geen herkauwende
koeien in ‘t groen ter overpeinzing
Iets later (aha een Chin. Ind.
restaurant) even voorbij Den Bosch
hipt een vlaamse gaai zigzag
over het gaasdak van een volière
Kanariegele vogeltjes knetteren
door de kooi ‘Tering hé’ ‘Rot op’
gooien scholieren stukken brood
door het gangpad naar elkaar
Mijn hoofd gloeit een beetje
Er zit iets dwars in mijn borst
‘Debiel’ ‘Doe even normaal ja’
Samengedromd bij een wilgenbosje
staan vijf pony’s de grootste
hapt in de harige nek naast zich
Twee meisjes negeren het kabaal
[p. 61]
nonchalant lipsticken ze hun lippen
Om de kleine hersens te kalmeren
gebruikten de Chinezen papaverzaad
‘Kolere’ en voor de luchtwegen
thee van paardenbloesem en ginkgo
voor een gezonde oude dag, maar ja
moedertje daar heb je geen fluit aan
als je aan het alzheimeren bent
Bestond er maar een kuur, een vaccin
Was er maar een geniale hersenarts
‘Mis’ Ik adem diep in
en voel mijn gewicht op de bank
hoe mijn voeten rusten op de vloer
Ik adem langzaam uit het landschap in
Wat een blauw wat een wolken
wat een eindeloos open grasland groen
[p. 62]
Toespraak tot het plafond
ooit was de dolfijn een landdier
het wandelde rond en haalde adem
onder druk van de weersomstandigheden
werd de dolfijn in luttele millennia
richting het water gedreven
de eens volgroeide poten werden korter
en korter tot ze nagenoeg verdwenen
wat de dolfijn aan het bestaan
op het droge overhield waren de longen
evolutionair gezien is dat raar want
wat moet je daarmee onderwater
vermoedelijk gaat het om een nut
dat gunstig is zij het indirect
– denk bijvoorbeeld aan lichaamshaar
staartbeentjes of in breder verband
het blijven voortbestaan van dichters –
misschien is het evolutionaire voordeel wel
dat het de dolfijn in staat stelt van tijd
tot tijd aan de oppervlakte te komen
boven het water uit te springen
en een blik te werpen op de blauwe
of sterren of wolkenlucht
en de kust
