Martijn Knol
De wilde, brede rivierstroom van een grote roman – bootleg
Ik lees Tirade sinds 1957, maar zo bont hebben die lieden ‘t nog nooit gemaakt…
‘Nee, nee, nee, nee! Laat u mij uitpraten!, want in de vierenzestigste plaats… in de vierenzestigste plaats vind ik ‘t onbegrijpelijk dat we, terwijl de wereld almaar ingewikkelder wordt, alleen nog maar easy pieces krijgen gepresenteerd… Korte, eenvoudige teksten… jip-en-janneketaal, stand up philosophy, Young Adult romans, Zeer Korte Verhalen… Heeft u ‘t jongste nummer van Tirade al gezien?… ook daar draagt men vrolijk bij aan de algehele verdomming… een nummer vol microproza heeft men ‘t licht doen zien… De Olympische Spelen met alleen maar sprint op ‘t program… een Tour de France waarbij ‘t parcours bestaat uit drie rondjes om de Notre Dame… Ik lees Tirade sinds 1957, maar zo bont hebben die lieden ‘t nog nooit gemaakt… dit valt alleen goed te maken met een themanummer over de romankunst… dat heb ik ze ook geschreven… een “special” over de romankunst of ik zeg m’n abonnement op!… en wel subiet!… ‘t Is bijkans of je door ‘n menukaart vol voorgerechten bladert!… Lang uitgesponnen verhaallijnen wil ik zien… essayistische zijpaden!… auteurs die bewijzen dat ze de geheimen van ‘t leven doorgronden… ‘t verstrijken van de tijd, eigenschappen die uitbotten en afsterven… rijping van karakters… dat kán niet in die korte stukjes… Het lijkt potverdikkie wel of de wereld tegenwoordig van de reclameslogans en kinderversjes aan elkaar hangt… Als alles kort en “commercieel” moet, kunnen we de P.C. Hooftprijs voortaan wel toezwaaien aan de bedenkers van slagzinnen… “Melk goed voor elk!”… pak aan… proficiat! en welkom aan boord van Rederij Canon!… Eeuwige roem!… Wijsheid spreekt in korte zinnen? Genieën houden ‘t kort? Nonsens! Kleine hersenen, korte teksten, dát is wat ík zeg… Voor dat korte spul heb ik Tirade toch niet nodig?… Wat zijn dat voor schapen in die redactie?… en wat zijn ‘t voor non-valeurs die zich zo’n nummer verschaffen?… Voor dat korte spul kan ik overal terecht!… op iedere straathoek!… Op melkpakken en spandoeken, in abri’s… op ‘t scherm
van m’n telefoon: overál lees ik priegelteksten… Kort is ‘t literaire onkruid van de 21ste eeuw… we worden dóódgegooid met kort, kort, kort… Wijs mij de man, wijs mij de vrouw die over korte wegen verre reizen maakt… Verkoop me geen snorkel voor zuurstoffles… Wat moet ik met ‘n straaltje kraanwater als ik naar de wilde, brede rivierstroom van een grote roman verlang? Kort is oppervlakkig, ónwaar en ónwaarachtig… van Tirade verwacht ik dat zij tegen de tijdgeest ingaat… gewoon: complete romans afdrukken in dat blaadje… niet van dat bange! niet zo zuinig!… Maar neem me niet kwalijk, ik dwaal af… de kwestie die ik aan de kaak wil stellen, en nu wordt het echt interessant, is dat -’
Martijn Knol (1973) is schrijver en redacteur van Tirade.
