Menno Hartman
Tirade tegen het algemeen succes van makkelijke dingen
Mij stoort de lucht van patat. Ik kan slecht tegen dingen die zich in een algemeen en groot publiek mogen verheugen. Waarom is dat? Is patat dan niet lekker? Jawel, één keer per jaar is patat lekker. Een mens moet zich beperken tot een keer per jaar patat. En dat is niet uitsluitend omdat je te dik wordt van patat. Dat is ook omdat er zo vreselijk veel andere dingen te eten zijn. Elke keer dat je patat eet, roep je over jezelf af dat je een gerecht niet zult leren kennen.
De Wereld Draait Door is het patat van de Nederlandse buis. Het is makkelijk, lekker en je wordt er geestelijk lui en vet van. In korte soundbites worden eenvoudige zaken door een molen gedraaid. Gelach! Men schudt handen, meer gelach. Kort en snel is wat men wil dus kort en snel is wat men krijgt. Men mag een journalist als Van Nieuwkerk niet verwijten dat hij succesvol is. De formule is succesvol om dezelfde reden waarom patat succesvol is. Men weet wat men krijgt. Maar hoe gelukkig is iemand die vaak naar de snackbar gaat? Ik denk dat DWDD bijdraagt aan de afname van je geluksbeleving. In zijn doortastende snelheid namelijk is DWDD een formule die de mens buitensluit. DWDD toont de kijker waar hij niet bij hoort. Kortom, je krijgt makkelijke snelle zaken door de strot geduwd, maar blijft zitten met de sensatie dat je slecht kunt verteren wat je binnenkreeg, en je voelt je lui en dik. Patat.
De Wereld Draait Door is het patat van de Nederlandse buis
Succes is aantrekkelijk (‘Als je wint, heb je vrienden, rijen dik, echte vrienden’). Voor veel journalisten en media moet het een akelig idee zijn dat zij nooit een Matthijs van Nieuwkerk / DWDD zullen worden. Maar omdat ze dat wellicht wel graag willen, nemen ze kleine aspecten van dat succes over: je ziet in veel kranten en tijdschriften de neiging eveneens kort en snel voortdurend te herhalen wat elders succesvol was. Als we een verzameling zouden maken van interviews met Halina Reijn of Sylvia Witteman of Nico Dijkshoorn en die naast elkaar zouden leggen, zouden we tot aan de maan reiken. Maar ze allemaal te moe-
ten lezen voelt als een teil weke friet naar binnen stouwen. Veel media zijn patat, slappe friet, Volkskrant Magazine, NRC Lux, slappe patatten. Waarom stappen er zo weinig mensen uit de indolentie van het gemak? Waarom hangt men op de bank en verstouwt men tegen heug en meug dat wat de grote patattotalisator je voorkauwt? De Wereld Draait Door is de schaduw in de grot van Plato! Wend je ervan af en ga toch leven!
Eet iets nieuws en onverwachts, het leven is al bijna over! Zet Uit!
Menno Hartman (1971) is redacteur van Tirade.
