- [Onverzonden brief]
- Robert Anker Voor het hek
- T. van Deel De trap
- Marieke Jonkman Liefelijk Rotsje
- Willem Jan Otten De letterpiloot vertelt
- Nachoem M. Wijnberg
- Benno Barnard Een voormalig Praag
- Jan Stavinoha Terug naar de Urquell
- H.H. ter Balkt
- Eva Gerlach Vier gedichten voor een gek broertje
- Tonnus Oosterhoff Prooi
- Tonnus Oosterhoff Vertaling
- Reinold Widemann Tonk
- Peter Ghyssaert
- Carl Friedman
- Willem Jan Otten Een doorzichtige minnaar
- Herlezen Barsten in het onbestaande
- Poëziekroniek
- Dichter, dichter,
- Aangestreept
[p. 224]
Ik kan een muziekinstrument ontwerpen
dat klinkt als soldaten en paarden,
de belegering van een kleine stad
vrijwel kostenloos makend. Ook kleding
die eigenschappen verleent aan soldaten.
Zoals een man die een leeuwenhuid
draagt tenslotte zelf een leeuw wordt
in zijn trots. Ook kan ik met verf
of met woorden een afbeelding maken
die meer dan de werkelijkheid bevredigt.
Van een toeschouwer die men bedreigt
de afbeelding te vernietigen of slechts
te verminken kan men alles verlangen.
[p. 225]
Een vuur ontstond en zij werden dakloos
en zelfs het gras van de tuin verschroeide als plastic.
Zij reden naar het huis van vrienden, ook zonder kinderen,
die hen lieten zien hoe zij een bank tot een bed
konden uitschuiven
en die in de badkamer extra handdoeken neerlegden voor hen
en die hen zeiden dat zij ‘s nachts ongekleed naar de badkamer
konden lopen
en dat zij naar muziek konden luisteren zo lang zij wilden.
Zij vroegen hen slechts vroeg op te staan en de ramen te openen
omdat hij gewend was alleen in de woonkamer te ontbijten
en een andere lucht in te ademen dan die van de slaapkamer
terwijl het lang duurt en niets verandert.
Wingardium leviosa
Op een feestje vroeg ik op zeker moment aan mijn gesprekspartner of hij een lezer was. Hij zei van niet. Maar vroeger had hij wel veel gelezen, haastte hij zich te zeggen. Ergens op de middelbare school was het misgegaan. De grijze jager had hij verslonden. Thuis had hij de hele serie staan. Ik ook – ik...
Lees verderEn als de wereld zou vergaan
En als de wereld zou vergaan, zomaar opeens en alles op ‘t land zakt weg, zomaar ineens, zouden we het dan ook weten op dit zeilschip? Zo zonder computer, tv, telefoon, zouden we het weten? Vliegen de vissen dan door, over zee, zo gewoon? In de tropen zitten we, het is niet onopgemerkt gebleven. De...
Lees verderGebroken verzen; kromme naalden
Ik schrijf niet graag over mezelf en nog minder over mijn leven, want ik vind dat allemaal maar weinig interessant. Dat is: ik vind mezelf en mijn leven maar een saaie zielige bedoeling. Mijn leven lang (wat voor velen nog kort is, maar aangezien ik niet anders ken, voor mij toch echt wel heel erg...
Lees verder
Blog archief