Rosan Hollak
Simpel

Nee. Inderdaad. Daar begrijp ik niks van

Wil je nou dat ik direct met je spreek, of moet het toch via de telefoon?… Wat. Hoezo? Natuurlijk ben ik bij je. Ik ben altijd bij je. Nou ja, niet fysiek. Maar je weet toch wat ik bedoel?… Huh? Nee. … Dat is juist NIET wat ik bedoel. Nee, joh, tuurlijk ben ik niet met een ander… Ben je gek… Ik bedoelde dat ik met mijn lichaam niet altijd naast het jouwe aanwezig kan zijn. Ik moet toch het huis uit? Werken. De hond uitlaten? Wat ik wilde zeggen is dat ik met mijn geest bij je ben. Dat ik altijd aan je denk, dat je op die manier in mijn lichaam zit. … Hoezo? Waarom denk je dat zoiets niet kan? … Ja. Uiteraard. Ha, ha. Dat is waar. Als ik met een klant zit te praten denk ik niet iedere minuut aan je. En als ik aan het voetballen ben ook niet. Nee. In-der-daad. Maar als jij yoga doet, maak je je hoofd toch ook leeg? Je zegt zelfs dat het juist goed is. … Wat. Waarom is dat hypocriet? Hoezo is een balletje trappen wat anders dan mediteren? … Nee. Inderdaad. Daar begrijp ik niks van. … Maar… Luister nou even. Toe… Luister. Mijn liefde voor je is als een gedicht. Op een gegeven moment ken je de woorden uit je hoofd. Dan hoef je ze niet meer in gedachten te herhalen. Dan zijn ze er al. In het onderbewuste. Dat is juist zo mooi… Nee? O. … Nou ok. Ja, dat vind ik jammer, ja. Ik denk dat het WEL kan. Ik meen me ook te herinneren dat ik een keer zoiets heb gelezen. Over een monnik. Hij moest steeds dezelfde zin herhalen. Een mantra, zeg maar. Net zo lang tot hij die zin kon dromen en de woorden, bij elke stap die hij nam, door zijn hoofd bleven zingen. Ik geloof daarin. Ik kan soms een gesprek met iemand voeren en ondertussen speelt een liedje van The Beatles door mijn hoofd. … Wat? … Waarom is dat geen vergelijking? Nou ga je wel echt ver. Ten eerste zijn de liedjes van The Beatles niet SIMPEL. Bovendien is het juist heel moeilijk om een goed nummer te schrijven dat simpel klinkt. Jezus. Straks denk je ook nog dat Bach simpel was. … Nee. Wacht nou. … Ten tweede

is het onthouden van een melodielijn misschien nog wel ingewikkelder dan het onthouden van een paar woorden. Dus. Wat ik je wil zeggen is dat ik tot heel wat in staat ben. Ik kan van je houden zoals ik naar Rubber Soul luister. … Nou dat vind jij. Ja. … Goed. Ik haal wel twee pizza’s.

Rosan Hollak (1971) studeerde filosofie en politicologie en is redacteur van NRC Handelsblad. Ze publiceerde eerder korte verhalen in Bunker Hill en Lava, haar mozaïekroman Scherptediepte kwam vorig jaar uit bij De Bezige Bij.