Elisabeth van Nimwegen (1976) studeerde in 2001 af aan de acteursopleiding van de Toneelacademie Maastricht. Ze richtte met een jaargenoot een eigen gezelschap op waarmee ze locatievoorstellingen maakte en speelde freelance bij verschillende toneelgezelschappen. Ook was ze te zien in tv-series als De troon, Deadline en Annie M.G. In 2007 maakte ze de overstap naar televisie en werkt een aantal jaren als verslaggever bij de vara. Sinds 2015 is ze werkzaam als presentatrice voor het wetenschapsprogramma Focus (NTR).
In 2013 debuteerde ze met De smaak van ijzer, dat alom goed besproken werd (‘Een sterk portet van een meisjesvriendschap.’ De Groene Amsterdammer; ‘Elisabeth van Nimwegen laat indringend zien hoe jaloezie een vriendschap kan splijten. (…) Ze beschrijft de teloorgang met psychologisch inzicht en stilistisch vakmanschap.’ Frits Abrahams in NRC Handelsblad; ‘Van Nimwegen vertelt met veel vaart en dist er bovendien allerlei smakelijke details bij op.’ Trouw) en al snel werd herdrukt.
In het najaar van 2018 verscheen Onderdak, dat ook positief werd ontvangen (‘Voor Onderdak moet je wel even gaan zitten want het is een intens, veeleisend verhaal. Ze beschrijft het malende brein met grote precisie en empathie.’ Trouw).
De smaak van ijzer
De smaak van ijzer beschrijft de teloorgang van een bijzondere vriendschap tussen twee jonge vrouwen op de toneelschool. Als aan het einde van het eerste jaar hoofdpersoon Marie door mag naar de acteursopleiding maar Fanny moet vertrekken, komt de symbiotische band die de twee hebben onder druk te staan. Marie kan zich in haar eentje maar moeilijk staande houden op de veeleisende school. Ze worstelt met de overgave die van haar wordt geëist op de toneelvloer en komt in conflict met haar speldocent. Degene die ze moet worden om uit te groeien tot een goede actrice lijkt onverenigbaar met de persoon die ze tot dan toe was. In een even ongemakkelijke als tragische apotheose wordt Marie gedwongen een keuze te maken.
Elisabeth van Nimwegen sleept je mee in haar verhaalwereld om je pas op de laatste bladzijde weer los te laten. Tegen de achtergrond van een toneelschool worden thema’s als vriendschap, kunst, erotiek en identiteitsverlies losjes met elkaar verweven. De personages, met humor en nietsontziende eerlijkheid neergezet, blijven je lang na lezing bij.