Nina Burton (1946) is dichter en essayist. Ze wordt geprezen om haar unieke talent een lyrische stijl te combineren met haar kennis van de natuurwetenschappen. Haar werk werd bekroond met de belangrijkste Zweedse literaire prijzen: de Augustprijs en Stora Fackboksprijs. Burton is lid van de Koninklijke Zweedse Academie voor de Natuurwetenschappen. Haar recentste boek, Levensmuren, werd met veel lof onthaald en genomineerd voor diverse prijzen. Het boek verschijnt in maar liefst vijftien landen.
Het zomerhuisje dat Nina Burton erft is in slechte staat. Als ze begint met de renovatie, merkt ze dat ze niet de enige bewoner is: de dakisolatie vormt een warm nest voor een eekhoorn, aan de deur hangt een bijennest, en het gehamer aan het huis krijgt al snel een echo in het driftige getimmer van een specht.
De dieren in haar nabijheid vormen de aanleiding tot aanstekelijke anekdotes. Wist je bijvoorbeeld dat er in totaal meer mieren zijn dan het aantal seconden dat is verstreken sinds de oerknal? Of dat eekhoornvrouwtjes na elke voeding de buikjes van hun zuigelingen likken en masseren, om zo de spijsvertering op gang te houden? Of dat de zucht naar het zuiden zo sterk is dat niets trekvogels tegenhoudt: zo is er het verhaal van de vleugellamme ooievaar die 150 kilometer op zijn ranke poten aflegde. Deze en vele andere verrassende anekdotes over de dieren waarmee Burton haar huis deelt, verweeft de bekroonde en bejubelde Zweedse schrijfster met wetenschappelijke en filosofische beschouwingen.
