Natuurdagboek

Dinsdag 30 Mei. Met Louis met de bus van kwart voor 10 naar Loenersloot. Overgestapt naar Vreeland. ‘De Nederlanden’. Oostelijke Vechtoever gewandeld naar de brug boven Loenen. Bus naar Driesprong-Loosdrecht. Een uur op de steiger. Gewandeld naar Kortenhoef, voormalig café Beyer geheel verbouwd van binnen, hooge bruggetje voor de kerk weg, vervangen door platte wipbrug. Kerkhofje uitgehaald en een stuk land achter eraan opgehoogd, geheel kaal gras met kleine paaltjes, uitzicht afgesloten door een rideautje van wilgjes. Het peerenboompje is omgehakt. Bus van 2 uur 42 naar Loenersloot, overgestapt naar Amsterdam, 4 uur in huis. Mild zomerweer met wolkjes, een zuchtje wind.

Een humanitaire-anthroposofische school gesticht in Loenen met een mesjoggene Oostenrijker (Andreas Steiner) aan het hoofd, die we door brochures en zoo beroemd hebben gepraat.

Bij de verschijning van het Verzameld werk was het Natuurdagboek voor veel recensenten de grote ontdekking in het nagelaten werk. Het omspant de periode tussen begin 1946 en eind 1955. De inhoud is helemaal ‘Nescio’, de schrijver in zijn meest pure vorm. Nauwgezet neemt hij al het veranderlijke waar: het voortschrijden van de seizoenen, de wolken, het water, het licht, en hij legt dat alles vast in intieme, tijdloze beelden, als een schilder. Bij sommige dagboeknotities zijn tekeningen (vooral situatieschetsen) opgenomen.

‘Een epos’, Hugo Brandt Corstius; ‘een klein heldendicht’, aldus Kees Fens.