416 december 2006

In Mohana van den Kroonenbergs beklemmende verhaal ‘De amanuensis’ raakt de hoofdpersoon geheel van slag als hij hoort dat de amanuensis van zijn dochters school dood is. ‘Alsof alle kerkklokken tegelijk luidden en alle hanen tegelijk kraaiden werd ik door die woorden gewekt alsof ik honderd jaar geslapen had!’

In het kille en grimmige sprookje van Frans Kingma vinden twee broers, jagers in de poolstreek, een schat waardoor ze de rest van hun leven geen hout meer hoeven te hakken. De schat verwarmt niet alleen, ze bergt ook een verschrikkelijk gevaar in zich.

Annette Portegies beschrijft Maurice Gilliams’ catastrofale eerste huwelijk, en de manier waarop dat terugkeert in zijn literaire werk, onder meer in de oerversie van zijn beroemde roman Elias, of het gevecht met de nachtegalen.

Maakt inzicht ons leven draaglijker? Joke Hermsen laat zien hoe modern Frederik van Eeden in zijn roman Van de koele meren des doods schrijft over filosofische vragen rond waarheid en tijd.
Tom van de Voorde introduceert en vertaalt recent werk van Michael Palmer, ‘de belangrijkste levende Amerikaanse dichter naast John Ashberry.’
Elmer Schönberger beschrijft zijn ideale bibliotheek: ‘niet noodzakelijk van het mooiste, het hoogste en het beste, maar van het eigenste.’

Nieuwe gedichten van Maria Barnas, Peter van Lier en Marc Tritsmans. Michael Palmer, vertaald door Tom van de Voorde. En Wiel Kusters herdenkt Harry G.M. Prick.

Is Nescio (‘Monsieur Je Ne Sais Pas’) te ‘Hollands’ voor Vlaamse lezers? Koen Peeters, Eriek Verpale en Dimitri Verhulst vinden van niet. ‘Heel dat boek van Nescio is intussen