Rutger Kopland ‘kijkt naar de wereld alsof het een wereld is waarin wij mensen niet (meer) komen. Als we er wel komen, blijken we er eigenlijk niet zo erg toe te doen, of niet toe gedaan te hebben, al dachten we dat anders. En de wereld is niet alleen de tuin, dat is ook het verleden: “hier woonden wij en zullen wij / niet meer komen.” … In december 2005 overkwam Kopland een zwaar auto-ongeluk. Na een hartaanval reed hij met zijn auto tegen een boom en moest met ernstig hersenletsel naar het ziekenhuis. Hij was een tijd weg, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk, en keerde uiteindelijk, nooit meer helemaal de oude, terug naar huis.’
Dat schrijft Marjoleine de Vos in de inleiding tot haar Bloemlezing van Rutger Koplands poëzie. De Vos, zelf dichter en redacteur bij NRC Handelsblad, toont zich in Hoe zou het zijn om thuis te zijn een speelse maar ook vorsende bloemlezer. Ze leest Kopland als filosoof, als humorist, als melancholicus, maar vooral leest ze hem als een dichter waarbij je ‘altijd terecht kunt’. Voor meer informatie, of om het boek te bestellen kunt u hier terecht.
