’t Is hier zo stil, een avond in april
en zomertijd. Dus schijnt de zon
de serre in waar ik de drank begin
met buiten merel koolmees kraai
en eeuwig gras zo groen als.
Alsof ik hier niet ben, zo doet de wind
in het lichtgroen en weet de kamer
niets van mij. Ben ik voorbij.
Wat is een mens ook voor een ding,
herinnering die met de tijd –
nu ja. Mooi hier. En stil.
Dat wou ik kwijt.
Uit: Marjoleine de Vos, Het waait
Doe je best handelt over het grillige menselijke lot, over ons onvermogen het in eigen hand te nemen en over de goden, die er ook niets aan kunnen doen. En hoe we ons teweerstellen, met muziek, schilderkunst en poëzie, en dapper tussen de rommel door laveren. Deze verzameling essays toont een wereldbeschouwing die net als… Lees verder
Rutger Kopland ‘kijkt naar de wereld alsof het een wereld is waarin wij mensen niet (meer) komen. Als we er wel komen, blijken we er eigenlijk niet zo erg toe te doen, of niet toe gedaan te hebben, al dachten we dat anders. En de wereld is niet alleen de tuin, dat is ook het… Lees verder
Annie M.G. Schmidt – Die van die van u Sipko Melissen – Oud-LoosdrechtHannah van Munster – Onder de dreven Willem Jan Otten – DroomportaalWillem Jan Otten – Een sneeuw & Een man van horen zeggenEster Naomi Perquin – Binnenkort in dit theaterRonald Havenaar – BabyboomboekFrida Vogels – Dagboek 1977-1978 (deel 11)Kerim Göçmen – Rode kornoeljesvertaaldSinclair… Lees verder
Marjoleine de Vos is met haar bundel Uitzicht genoeg genomineerd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs 2014. Dat meldde de organisatie in een persbericht. Uit 79 inzendingen koos de jury, bestaand uit dichter en journalist Wim Brands en dichter en criticus Arie van den Berg er drie. De andere bundels zijn Pieter Boskma, Mensenhand en René… Lees verder