Komt er in de natuur een rechte lijn voor

denk je;

de horizon is er een

en de zgn. pijpestelen als het giet,

spiegelbeelden in een waterplas,

de lijn die ze van de wereld scheidt – alleen

met je oog half

in het water zie je dat precies;

evenwicht is ook zoiets, een vrouw

als ze, de handen gevouwen

om haar knie, met je praat, het tere

streepje dat ze heeft, een paar

stralen van de zon, perspectief geeft dat

aan een wolk, de lijnen die van sterren

beelden maken of van sommige

bloemen vijfhoeken, daarmee bedoel je

dan jezelf, een mol

ben je, op de grens van aarde en lucht.