Een lampebuis in elk der kalklokalen

ontveinst dat hier zo iets als liefde woont.

Het is de wetenschap die zich vertoont

in alle zuiverheid. Sterke verhalen

staan stom rondom ons in glazen bokalen.

Misvormde embryo’s hebben beloond

wie koesterend gevoed was en verschoond

en dan het eindexamen nog kon halen.

 

Buiten hangt mist. Je ziet geen hand voor ogen.

Toch trapje door; er hangt te veel van af.

Daar komt een bocht. Je hangt en stuurt opzij.

Je krijgt ze niet meer rond. Vruchteloos pogen.

Afzien is dit. Het kraambed wordt tot graf.

Steeds luider wordt het kraaien. Dat ben jij.