In De speler laat Dostojevski een jongeman ten prooi vallen aan zijn ongecontroleerde gretigheid, in de liefde zowel als in het spel. Deze Aleksej zet eerst zijn zinnen op zijn beminde Polina, die hem vervolgens uitdaagt aan de roulettetafel te gaan spelen. Hij geeft daaraan gehoor, maar is uiteindelijk gedwongen tot een ultieme poging om al zijn verliezen terug te winnen. Hoeveel geluk hij met zijn laatste geld ook heeft, Polina laat zich niet imponeren – en hij blijft achter, rijk misschien, maar zonderling. Of het nu gaat om De speler of Ondergrondse notities, Dostojevski’s voorstelling van eenzelvige figuren, vervreemding en monomanie is altijd onmiskenbaar. Dit deel bevat behalve die twee meesterwerken ook Een bedenkelijke toestand, Winterse aantekeningen over zomerse indrukken, De krokodil en De eeuwige echtgenoot – alle in nieuwe vertaling.
Fjodor Michailovitsj Dostojevski (1821–1881) schreef tijdens zijn onstuimige leven – veroordeeld tot dwangarbeid in Siberië; op de vlucht voor schuldeisers – klassiek geworden romans als Misdaad en straf en De broers Karamazov. Aanvankelijk beschouwde men Dostojevski als staatsgevaarlijk, maar zijn begrafenis werd een nationale gebeurtenis.
Gerard Cruys (1944) is vertaler Russisch en Deens, en ontving de Aleida Schotprijs voor zijn vertalingen van Vojnovitsj en Sokolov. Hij vertaalde een aantal werken van Dostojevski, eveneens voor de Russische Bibliotheek.
Arthur Langeveld (1947) is slavist en literair vertaler. Hij vertaalde De broers Karamazov, wat in 2007 tot de toekenning van de Martinus Nijhoffprijs leidde. Hij vertaalde van Dostojevski ook De idioot en verschillende andere romans en novellen.
Madeleine Mes (1961) is vertaler Russisch. In 2015 ontving zij de Aleida Schotprijs voor haar vertaling van Alexander Solzjenitsyn. Ook zij vertaalde verschillende van Dostojevski’s werken voor de Russische Bibliotheek.
