Pas verscheen Abdoel en Akil, de nieuwe roman van Yolanda Entius.
Zeventien zijn Doris en Nola als ze op zoek gaan naar een vriendin die met haar geliefde druiven plukt in de Franse Drôme. Ze hebben afgesproken in het café op het plein van een klein dorp. De vriendin is daar niet, maar wel Abdoel en Akil. De mannen stellen voor om gezamenlijk een bezoek te brengen aan het plaatselijk kasteel om de tijd te overbruggen. Goedwillend als ze zijn, durven de meisjes niet op hun gevoel af te gaan. Ze zeggen ‘ja’ en gaan, op ’t heetst van de dag als geen mens zich buiten waagt, met de mannen mee.
Nauwgezet en verraderlijk lichtvoetig beschrijft Entius hoe dit ‘ja’ hun verdere leven en vriendschap beïnvloedt. Abdoel en Akil is een subtiele roman over (on)schuld, verlangen en schaamte, en de verwoestende werking van vooroordelen.
