[p. 668]
D. Hillenius
Vier gedichten
Koning in een wijd landschap
de mieren aanbaden hem
vraten aan hem
de bomen verdwenen
het kleed van grassen verviel tot gaten
zand, steen, skeletten
wijder is het landschap nu
stuivend de zee van dood
de koning groter en woedender
[p. 669]
Winti
over het water was het
en in de wind
en in het bier dat over de bootsmannen gespoten werd
maar het meest toch
in de avond over het water
en in de wind
[p. 670]
Le palais ideal
Zo langzaam iets maken
dat er geen scheiding is
tussen werk en hand
als een rif waarin steen en vlees
zo samenhangen dat de steen leeft
zo langzaam, zo lang, zo uitsluitend
[p. 671]
De koning was een levend hart
de wereld glansde
gelach, bonte kleuren
hij maakte lieve liedjes
zijn vrouw stierf
zijn zoons
andere vrouwen
één vrouw vermoordde hij
(het lange stuiptrekken in zijn dromen)
hij stierf als alles
lieve liedjes
