[p. 571]
Drie gedichten van D. Hillenius
Vergissing van de wind
brak een klein wak in de winter
op dit wachtwoord koerden de duiven
hun eigewijze rhythme
dat midden in een zin eindigt
spreeuwen imiteerden vogels
die er nog niet konden zijn
er waren direct geuren
goed bewaard gebleven
in nu verloste ijsbloemen
de dooi eindigde midden in een zin
de wet vatte de draad weer op
die even was gevallen
[p. 572]
Geboorte
Golven rennen over het lage land
wolven komen van de bergen
een kinderstem in de nacht
bovenkomend in een wak tussen dromen en waken
(boven aan welke kant?)
hulproepend
gered te worden van het vorige
[p. 573]
het nieuw in duitsland
heeft nog scherpe kantjes
die afgelopen moeten worden
eerst wanneer mos met zijn
berustende handjes
zegen heeft gegeven
is een begin van zachtmoedig leven
mogelijk