[p. 285]
[Gedichten]
achter het raam wachtend op het
donker de straat zonder voetstappen
en woorden auto’s ver weg langer
geleden dan vandaag als er niemand
is die je naam heeft genoemd je
gezicht heeft gezien je verjaardag
niet heeft overgeslagen wachtend
in lamlendig verlangen naar je
broeierige zachtheid als je wakker
wordt en iedereen weet wel zo
ongeveer wat dat betekent.
T. Graftdijk
[p. 286]
de herfst als een ziekte in de
bomen over de stad als apatiese
vioolmuziek de wind van het
bederf en de dagen waar maar
geen einde aan komt
af en toe sochtends vroeg
koffie drinken met de
nieuwsberichten aan als
buiten de nacht zijn kleren
uittrekt en zonder een woord
je gezicht je armen je benen
ouder zijn geworden om later
te weten dat je er ook eigenlijk
helemaal niets mee te maken
wilt hebben.
T. Graftdijk
