[p. 243]
[Gedichten van C. Buddingh’]
Verschil
de jongens van venice-west
hebben van alles geprobeerd:
tea en bennies en milk en horse
om maar visioenen te krijgen
net als william blake
en inderdaad: william blake
zag niet slechts engelen
in de straten van londen,
maar hij praatte ook met ze,
gewoon,
zoals thuis met moeder de vrouw
alleen: william blak had geen
sticks of shots of alice day nodig
om engelen te zien
en ermee te praten
dat is dan het verschil
tussen william blake
en de jongens van venice-west
C. Buddingh’
[p. 244]
Legende voor nu en later
zij leefden op de helling
van een, volgens de seismologen,
nog steeds zeer aktieve vulkaan
het was er niet eens zo erg vruchtbaar:
rotsig, weinig water, veel wind,
‘s winters te nat, ‘s zomers te heet – goed,
ze leefden er nu eenkeer
dikwijls hoorden zij ‘s nachts
geborrel, gebrom, gerommel
in de buik van hun aarde,
en overdag dreef er vaak een zwarte
pluim of kolom van rook
(haast niemand, trouwens, van wie niet tenminste
één ouder, tante of oom
verzengd was door gloeiende lava,
of in een asregen gestikt)
zoals gezegd, zij leefden
op de helling van een
volgens de seismologen
nog altijd zeer aktieve vulkaan
maar zij dachten: het zal heus zo’n vaart wel niet lopen
C. Buddingh’
