[p. 93]
Gerwin van der Werf
Ontluistering
Waarom is de straat zo leeg?
Zelfs de regen wil hem niet vullen, plassen
blijven niet liggen, mijn voordeur staat te kijk,
er blaft geen hond naar, er komt op goede dagen
nog wel eens reclamedrukwerk door.
Jij verliest je niet in mij, ik stel
teleur, in mij vind je slechts ongeduld
Maar waarom is mijn straat zo leeg?
er groeit niets tussen de gebroken tegels, kijk
een mier vlucht naar een plek waar iets te graven valt.
Ik slaap best goed, maar niet zo lang
Je vergist je in mijn geuren
die zoetigheid komt van mijn klovenzalf
de lucht van doodgekookte kool kleeft aan mijn broek
omdat mijn vingers daar steeds houvast zoeken.
Ik ben banger voor jou dan jij voor mij
mijn voeten zijn witter dan stucwerk
en sneller stuk, een spijker vindt er geen grip
je zult mij niet zien lijden, al blijft
die straat nog honderd dagen leeg
Ik val onder het bewind van wat ik kan begrijpen
ontluister het mysterie tot een flauwe anekdote
een platte grap, pel verder tot niets mij rest
dan de aanblik van een lege, stille
en ingeklonken straat.
Na elke hoge uiting ben ik als ingestort. Het dichtmachinescherm dat grijnst mij aan. Ik was best goed, maar er komt een einde aan. Wat er zonder taal van iets als ritme rest is loos, alles wat ik uit te brengen wist is ingeklonken. Niets rest mij dan de aanblik van mijn lege facie.
