[p. 368]
Hij waste de lijken ontroerd
die onverschillig in zijn slaap
ten onder gingen als koude watten
Als dromen in de verdunning
van speeksel en onmacht
na de verleiding
Hij gaf zich over aan waterstof
het begin van alles
eindeloos veranderlijk
Dezelfde de ander
veranderd
Zonder vrede, zonder eigendom.
Alleen de regen als afleiding
was zijn rechtmatig grondbezit
Toevallig omdat hij leefde.
alexander west
Lees de Tirade Blog
Het parhelium — drie zonnen tegen de regen
Larousse 14 ‘De meteorologen hadden sigaren opgestoken en voerden een luidruchtige discussie over het wereldrecord regen.’ Zo opent Alfred van Cleefs Het verdwaalde eiland. Mij lijkt het wereldrecord zich vooral in boeken voor te doen, ik weet drie ongelofelijke regenbuien in de literatuur, daar kom ik nog op. Waar het mij om gaat is de...
Lees verderRituelen
De kermis van Westerpark begint elk jaar vlak voor het Boekenbal. Omdat het me te vaak overkomen is dat ik met een kierende kater tussen al die mensenmolens liep, besloot ik nu vóór het bal met Ada (8) en haar vriendin te gaan. Aad was me al een dag of tien extreem subtiel aan het...
Lees verderDingen leren
Voor de stichting F|Fort geef ik schrijfles aan jongvolwassenen die vechten tegen kanker. Dit project was al een tijdje in de maak, maar gisteren om elf uur waren ze er eindelijk: mijn acht studenten. Ik had geen idee van de verschillende diagnoses en prognoses, omdat ik daar bij hun inschrijving niet naar had gekeken; het...
Lees verder
Blog archief