[p. 155]
Pierre Kemp
Half vijf en nog geen gedicht
Ik zit in Maart-geel licht te denken:
half vijf en nog geen gedicht.
Er is geen visioen of andere geschenken,
geen enkel teken op mijn vraag.
Alleen een vogeltje met blauwe schoenen
van zijde met zilveren gespen op
klimt langs de waaiers nieuwe groenen
en zwaait zijn rank muziekje uit zijn kleine kop.
Zijn vlaggetje klank is zo zijn eigen feest.
Voor hem is ‘t zeker al half vijf geweest!
