Het Russische literaire absurdisme laat zich gemakkelijk terugbrengen tot één man: Daniil Charms. Als verpersoonlijking van zijn werk door zijn opvallende verschijning groeide hij uit tot een fenomeen en bracht het decennia na zijn dood tot een wereldwijd bekende cultschrijver. Charms blinkt als geen ander uit in het tonen van de onsamenhangendheid van het bestaan en de onvoorspelbaarheid van het lot. Hij zoekt immer naar ongefilterde verbeelding van de chaos die wij zijn en voortbrengen, los van zingeving en in de hoop nieuw bewustzijn, nieuwe ervaringen en aha-erlebnissen op te wekken. In al zijn werk laat hij willekeur vergezeld gaan van een stevige dosis, vaak zwartgallige, humor. Bij leven moest hij echter rondkomen van zijn kinderverhalen en -verzen, terwijl zijn avant-gardistische en absurde teksten het licht niet zagen. De stalinistische terreur van de jaren dertig maakte hem, net als de rest van de kunstzinnige Russische voorhoede, monddood. In 1941 werd hij op verdenking een spion te zijn (zijn excentrieke kleding maakte hem ‘verdacht’) gearresteerd en krap een jaar later stierf hij, vergeten in de gevangenis, van de honger.
Voor het eerst verschijnt een grote uitgave van Charms’ werk in de Russische Bibliotheek, samengesteld uit zijn proza, toneelteksten, gedichten, autobiografisch proza en kinderverhalen, en rijkelijk aangevuld met avant-gardistische illustraties.
