In Het stroomdal van de Beune gaat het Pierre Michon om de rauwe oerdrift die man en vrouw naar elkaar drijft, om een primitief protocol van verleiding en lust. Het wordt in scène gezet in een haast tijdloos, premodern decor: het fictieve dorp Castelnau in de Dordogne, in de vroege jaren zestig.
Prehistorische grotten, een dorpscafé, een opgezette vos, hengelaars: Michons behandeling van de fatale aantrekkingskracht tussen de dorpsonderwijzer en de sigarettenverkoopster heeft iets schaamteloos oneigentijds. Het stroomdal van de Beune vormt een archetypisch visioen van seksuele begeerte, maar de roman is vooral andermaal het bewijs van Michons weergaloos beeldende stijl.
Pierre Michon (1945) wordt in Frankrijk beschouwd als een van de grootste stilisten onder de hedendaagse prozaschrijvers. Hij ontving tal van prestigieuze literaire prijzen, waaronder de Prix de la Ville de Paris in 1996 en de Marguerite Yourcenarprijs (2016).
