Doe normaal, wees dankbaar en werk hard. Dat is altijd het mantra van Bie Chan geweest, maar alles wat ze zo zorgvuldig had opgebouwd raakt ze in een paar weken kwijt: haar relatie met een opgeruimde man uit een goed nest, haar baan op de Zuidas en een comfortabel huis met hoge plafonds en designmeubelen. Ze trekt zich terug in een krap appartement met schimmel in de badkamer en neemt haar oude en eigenzinnige moeder in huis. Heeft ze het recht op geluk verspeeld of is er een weg terug? Ze denkt aan haar Oom Kit, die haar ouders ervan overtuigde naar Nederland te komen, maar zelf zijn leven lang door ongeluk werd achtervolgd, zelfs nadat hij de loterij had gewonnen.
Kom maar liggen is een schrijnende en tegelijk lichte roman over ergens deel van uitmaken en er buiten staan. Sun Li weet de hunkering naar succes, het belang van familiebanden en de dwingende kracht van woorden met elkaar te verbinden.
