In Trouw en in NRC verschenen lovende besprekingen over Anna Louws Kroniek van Perdepoort (vertaling Rob van der Veer.)
Annemarie van Niekerk schreef in Trouw: ‘Dat het na zoveel tijd opnieuw een ijzersterke indruk maakte, had ik niet verwacht. Een literair werk overleeft waarschijnlijk alleen als het bijna tastbaar is verankerd in zijn eigen tijd en toch zo flexibel is dat het opnieuw een gesprek kan losmaken. Dat is hier beslist het geval.’
Toef Jaeger plaatst in de NRC Kroniek van Perdepoort in de literaire traditie van de plattelandsroman: ‘Het is opvallend dat de achtergrond van crisis en politieke instabiliteit wel de beste romans heeft opgeleverd. Nog beter zie je dat in de Verenigde Staten. Steinbecks Grapes of Wrath is een verhaal over arme boeren tijdens de dustbowl . Nog opvallender zijn de boeken uit het Zuiden van de VS. Sinds de burgeroorlog lijdt die streek aan een minderwaardigheidscomplex, dat een enorme hoeveelheid prachtige boeken heeft opgeleverd: van de katoenromans waarin de verhouding tussen blank en zwart op scherp wordt gesteld, tot en met het landelijk modernisme van Nobelprijswinnaar William Faulkner. […]
In een ontwikkeling van Olive Schreiners Een plaats in Afrika en Van Niekerks Agaat past Kroniek van Perdepoort heel goed. Ook hier jaagt een desolaat gebied de personages eenzaamheid aan. Voor emoties is geen plaats, en wie ze wel heeft gaat eraan. De streekroman in Zuid-Afrika is zo hard als de Karoo.’
‘Schitterend!’
