‘Om elf uur dertien heeft ze haar huis verlaten, langzaam, in alles langzaam. Ze wordt steeds trager, maar dat weet ze niet, de klokken en horloges heeft ze weggedaan, net als de spiegels trouwens.’
Een zonderling uitgedoste oude vrouw staat dagelijks bij de tramhalte, scheldend en foeterend op haar medemens, ingespannen turend naar de naderende trams. Ze wacht tot ze zeker weet dat hij het is. Dan rijdt ze mee tot aan de keerlus, bespiedt de bestuurder, vraagt zich af of hij haar ziet, en of hij het allemaal nog weet. Ze wordt gekweld door de herinnering aan wat ze heeft gedaan, en vooral aan wat ze heeft nagelaten, meer dan vijftig jaar geleden.
In hypnotiserend proza schept Martha Heesen een wereld vanuit het hoofd van een vrouw, haar herinneringen, haar wurgende spijt. In kort bestek krijgt een complete wereld gestalte, leren we de personages diep kennen. Dit is literatuur die wat van de lezer vraagt, maar tevens is dit literatuur op een Europees niveau.
‘En het is als er nu, in Zeiseman, een vloedgolf aan literaire drift door haar dijken gebroken is. Alleen al de stijl, haar poëtische, krachtige beelden. De lyriek is zelden slechts ter verfraaiing, zelden slechts vertoon of mooischrijverij. De lyriek vertelt een verhaal, een verhaal over de vervorming van onze herinneringen die op roezige beelden stoelen. Over de invloed die gevoelens daarop hebben, over de lading die we in die beelden leggen. Omdat we tegelijk weten dat in die flarden, in die nevels, het leven is achtergebleven.’ – Thomas de Veen, NRC Handelsblad.
Martha Heesen is schrijfster en vertaalster. Ze verkreeg grote bekendheid met haar kinderboeken en ontving de Theo Thijssenprijs voor jeugd- en kinderliteratuur voor haar gehele oeuvre. Eerder verscheen bij Uitgeverij Van Oorschot haar roman Zeiseman.
