Niet vaak worden boeken zo unaniem lovend besproken als gebeurd is bij Winesburg, Ohio van Sherwood Anderson.
Graa Boomsma in de Groene Amsterdammer: ‘Vraag Michael Chabon, Dave Eggers, Jonathan Franzen, Lorrie Moore of Annie Proulx naar hun Winesburg, Ohio leeservaring en ze maken zonder uitzondering een diepe buiging.’
Dirk-Jan Arensman in Parool (vijf sterren): ‘Zoals Anderson de leiders van deze gekneusde, vaak bizarre levens portretteerde, op de nonchalante toon van een kroegverteller, maar ook teder en vol compassie, ontstegen ze de lachspiegeltrekken van de karikatuur. Het werden universele, kwetsbare zielen, die je bijna een eeuw later nog steeds in je hart sluit.’
Dries Muus schreef in zijn bespreking van het boek in HP de Tijd: ‘Hulde voor de nieuwe vertaling van Nele Ysebaert. […] De toon is een van de wonderlijkste dingen van het boek. Wonderlijk omdat er zelden zoveel effect is bereikt met zo weinig nadruk. Wat niet wil zeggen dat Andersons taal kaal is of sober. Winesburg Ohio bewijst dat over ieder leven een mooi boek geschreven kan worden.’
Hans Bouman had in De Volkskrant ook maar liefst vijf sterrren over voor Andersons meesterwerk. ‘Anderson munt uit deze levens een leeservaring die je bij de strot grijpt en pas weer loslaat als Willard in het slotverhaal uit Winesburg vertrekt en op de trein naar Chicago vertrekt.’
In de Tros Nieuwsshow werd ook zeer positief aandacht besteed aan het boek. Luister hier naar de uitzending.
Winesburg, Ohio wordt gezien als de eerste ‘moderne’ Amerikaanse roman. Anderson was een groot voorbeeld voor schrijvers als Hemingway, Faulkner, Steinbeck en Salinger. Het boek bestaat uit een verzameling klassiek geworden schetsen van personages in een klein dorp. De verbindende figuur is George Willard, verslaggever van de dorpskrant, die het leven, in tegenstelling tot zijn dorpsgenoten, nog met jeugdige onbekommerdheid tegemoetgaat.
