De smaak van ijzer

De smaak van ijzer beschrijft de teloorgang van een bijzondere vriendschap tussen twee jonge vrouwen op de toneelschool. Als aan het einde van het eerste jaar hoofdpersoon Marie door mag naar de acteursopleiding maar Fanny moet vertrekken, komt de symbiotische band die de twee hebben onder druk te staan. Marie kan zich in haar eentje maar moeilijk staande houden op de veeleisende school. Ze worstelt met de overgave die van haar wordt geëist op de toneelvloer en komt in conflict met haar speldocent. Degene die ze moet worden om uit te groeien tot een goede actrice lijkt onverenigbaar met de persoon die ze tot dan toe was. In een even ongemakkelijke als tragische apotheose wordt Marie gedwongen een keuze te maken.

Elisabeth van Nimwegen sleept je mee in haar verhaalwereld om je pas op de laatste bladzijde weer los te laten. Tegen de achtergrond van een toneelschool worden thema’s als vriendschap, kunst, erotiek en identiteitsverlies losjes met elkaar verweven. De personages, met humor en nietsontziende eerlijkheid neergezet, blijven je lang na lezing bij.