Het tragische einde van Philomène Tralala

De extravagante Philomène Tralala (geboren Fatima Aït Bihi) heeft sociaal gezien alles tegen: ze is zwart, Marokkaans, kleindochter van een slavin, wees, emigrante, schrijfster, lesbienne. Ze is toegerust met een mannelijk stemgeluid, een opvliegend karakter en een grote haat tegen mannen. Maar ze is ook: bloedstollend mooi.

In Het tragische einde van Philomène Tralala doet ze verslag van de gebeurtenissen die leidden tot haar gevangenschap. Ze vertelt over de prominente criticus die haar bedreigt door haar te stalken. Ze vertelt hoe ze van plagiaat beticht wordt, hoe men haar geliefde het land uitzet en hoe haarzelf uiteindelijk de dood van de criticus wordt aangerekend. Gaandeweg wordt duidelijk waardoor Philomène zo opstandig en agressief is. Hoe onmogelijk het is voor een ontwortelde en seksueel aantrekkelijke vrouw, zich staande te houden in een mannelijke, blanke wereld. Het is permanent oorlog in het leven van Philomène, omdat ze permanent gedwongen is zich te wapenen.
‘Het tragische einde van Philomène Tralala is een meesterlijke satire in de beste Franse traditie. (…) De vertaler, Frans van Woerden, verdient een medaille voor de manier waarop hij dit bijzonder moeilijke Frans in het Nederlands heeft weten om te smeden. ‘ Margot Dijkgraaf, NRC Handelsblad, 27 januari 2006