Het verdronken land. Terug naar Japan

In Het verdronken land doet Detlev van Heest droogkomisch verslag van drie recente bezoeken aan Japan, het land waar hij twaalf jaar woonde. Het sluit naadloos aan op zijn roman De verzopen katten en de Hollander, waarin hij zijn buurtgenoten portretteerde.

Het verdronken land begint met zijn melancholische notities uit 2009. Twee reizen in 2011, de ene kort na de tsunami van 11 maart, de andere een half jaar nadien, vormen het tweede en derde deel van dit drieluik. De schrijver bezoekt oude bekenden uit De verzopen katten en de Hollander, maar trekt ook door de rampgebieden.

Het verdronken land biedt een even ontroerend als hilarisch inzicht in het moderne Japan en het zonderlinge gevoelsleven van Van Heest.

De bodem schuift en bonkt. Er wordt gegild. Ik verlaat mijn doodkist en trek de stekkers van twee omgevallen lampen uit het stopcontact. Plotseling besef ik dat ik in mijn blote kont tussen tientallen geschokte kerels op de been probeer te blijven. Ik mompel een verontschuldiging.

Mijn zaktelefoon gaat. “Heesto-san!” Het is Van der Meent, de nieuwskoning uit Nieuwloofwijk. “Bent u in veiligheid? Zeven komma vier! Epicentrum bij u!”

Hier kunt u luisteren naar het interview dat Wim Brands met Detlev van Heest over dit boek gehouden heeft.