Kroniek van Perdepoort

Koos Lotriet vestigt zich met zijn jonge vrouw in een afgelegen vallei en brengt zijn boerderij, Perdepoort, tot grote bloei. Hij krijgt vijf zonen. Na zijn overlijden wordt hij begraven op eigen grond. Jaren later besluiten zijn twee oudste zoons dat de begraafplaats waar hij ligt beter benut kan worden als landbouwgrond en dat hun ouders daarom elders herbegraven moeten worden. Kroniek van Perdepoort (1975) vertelt over de dag van de rampzalig verlopende herbegrafenis en de twee dagen die eraan voorafgaan. In dat korte tijdsbestek wordt duidelijk waarom de eens zo trotse familie Lotriet vrijwel alle aanzien heeft verloren.
De drie dagen worden in omgekeerde volgorde beschreven, zodat telkens een nieuwe perspectief ontstaat. In korte, toegankelijke hoofdstukken ontrafelt Anna Louw het verval van een gehele familie dat staat voor het verval van een hele samenleving.
Kroniek van Perdepoort is een klassieke roman over hoogmoed en machtsmisbruik, een triomf van vertelkunst waarmee Anna Louw zich een blijvende plek in de Zuid-Afrikaanse literatuur heeft verworden. Voor de Nederlandse lezer ligt de zeggingskracht van het boek niet alleen in de diepgang van het verhaal, maar ook in de herkenbaarheid van de personages, van wie de levenswijze en de cultuur voor een groot deel voortvloeien uit een vertrouwd calvinistische volksaard.

Kroniek van Perdepoort toont hoe vervreemding en vereenzaming het genre [streekroman] op een hoger plan tilt. – NRC Handelsblad

Deze Zuid-Afrikaanse klassieker uit 1975 maakt ook in 2014 nog diepe indruk. – Trouw