Schrijver en evolutiebioloog Tijs Goldschmidt ontvangt dit jaar de P.C. Hooft-prijs voor ‘beschouwend proza’. De jury roemt de essayist om zijn buitengewoon diverse oeuvre en om zijn taal.
De jury, dit jaar gevormd door Maxim Februari (laureaat 2020), Mirjam van Hengel, Sinan Çankaya, Daniël Rovers en Sana Valiulin schrijft dat Goldschmidt ‘elegant en bedachtzaam formuleert, een meester is van de lichte ironie en dat zijn formuleringen helder belijnd zijn, zichtbaar zorgvuldig gecomponeerd en van een soepele talige muzikaliteit.’
Naast het geldbedrag krijgt Goldschmidt een oorkonde en een bronzen beeldje van P.C. Hooft, een replica van een buste gemaakt door Frits Sieger, die in de Amsterdamse Jan Luijkenstraat staat. De prijs wordt op 25 mei 2023 aan Goldschmidt uitgereikt.
Dit jaar verscheen van Goldschmidt de essaybundel Wolven op het ruiterpad. Het boek werd in oktober bekroond met de Jan Wolkersprijs 2022 en behoort volgens meerdere recensenten tot de beste boeken van 2022. Tevens verscheen Rechtop, een essay over de Limburgse paleo-antropoloog Eugene Dubois, wiens collectie recentelijk veel in het nieuws kwam.
In 2019 verscheen Onvoldoende liefdesbrieven. ‘De verslavende brieven van een spijbelaar’ volgens NRC-Handelsblad, ‘Biologie en evolutie, maar ook (cultuur)geschiedenis, antropologie, kunst en hier en daar een doorsnee dagelijks boodschapje: al deze zaken komen in de brieven aan bod.’ In zijn brieven is Goldschmidt de spankelendste essayist die men zich wensen kan. Goldschmidt werkt thans aan een autobiografische roman die bij Van Oorschot zal verschijnen.
Aan de prijs, een van de meest prestigieuze van het Nederlandse taalgebied en dit jaar voor de 75ste keer toegekend, is een bedrag verbonden van 60.000 euro. De oeuvreprijs wordt jaarlijks afwisselend uitgereikt aan een Nederlandse schrijver van ‘verhalend proza’, ‘beschouwend proza’ en ‘poëzie’.
