Feestelijke avond Rode Hoed

Het is nog niet zover, maar bijna… Op vrijdag 13 november wordt de biografie door Arjen Fortuin Geert van Oorschot, uitgever gepresenteerd in de Rode Hoed. Daar worden veel mensen verwacht. Graag aanmelden dus! (zie onder).

Geert van Oorschot  (1909-1987) was een van de succesvolste en spraakmakendste uitgevers van de vorige eeuw. Hij was de uitgever en dikwijls ook ontdekker van tal van belangrijke Nederlandse schrijvers, onder wie Gerard Reve, W.F. Hermans, Jan Hanlo, M. Vasalis, Rutger Kopland, Hanny Michaelis en J.J. Voskuil. Uit gezocht geld, deskundige vertalers en een klassieke boekverzorging smeedde Van Oorschot de Russische Bibliotheek. Deze reeks vestigde de reputatie van zijn bedrijf en liet Nederland kennismaken met het Rusland van de negentiende eeuw. Van Oorschot had een haast bovenmenselijke energie: naast het bestieren van zijn uitgeverij onderhield hij tal van contacten en correspondenties met schrijvers en kunstenaars (óók uit zakelijk belang) én hij vond tijd om zelf te schrijven. (onder zijn pseudoniem R.J. Peskens.)

Arjen Fortuin schreef een meeslepend boek over Geert van Oorschot, waarin de anekdotes en citaten kleur geven aan het grotere verhaal. Geert van Oorschot, uitgever is niet slechts een biografie, maar ook een boek over de naoorlogse literatuur, de politiek, het literaire leven. En uiteindelijk een boek over Nederland in de tweede helft van de 20e eeuw.

Natuurlijk zal de biograaf zelf tijdens deze avond aan het woord komen, daarnaast zullen dichters Willem Jan Otten en Mathijs Gomperts voordragen, is er muziek van Bartók, leest actrice Linda van Dyck (o.v.) voor uit Mijn Tante Coleta en zullen Carel Alphenaar en Cas Enklaar fragmenten uit Van Oorschots roemruchte correspondentie lezen. Ook zullen er filmfragmenten van Geert van Oorschot vertoond worden. De presentatie is in handen van Ester Naomi Perquin.

De Uitgeverij heeft kaarten gereserveerd voor auteurs, vertalers, boekhandelaars en andere vrienden. Voor contact over deze kaarten mail ons. De Rode Hoed verkoopt kaarten via deze link.

Wacht niet te lang, het wordt druk…

Najaarsaanbieding 2015

Op volgorde van verschijnen:
Marc Jansen – Grensland. Een geschiedenis van Oekraïne (midprice)
Twintig ansichtkaarten met Van Oorschot-omslagen
Menno Hartman en Janita Monna (red.) – Poëziekalender 2016 (al aangeboden)
Plato – Symposium en Phaedrus (al aangeboden)
Fjodor Dostojevski – De idioot (midprice)
Erik Menkveld – Verzamelde gedichten
David van het Reve (samenst.) – Karel van het Reve voor beginners
Marga Minco – Na de sterren
Homeros – Ilias
J.W. Bezemer en Marc Jansen – Een geschiedenis van Rusland (herzien)
Max de Jong – Dagboek
Leo Tolstoj – Hadzji Moerat
L.N. Tolstoj – Verhalen en novellen 2 (Russische Bibliotheek-deel)
Thornton Wilder – De brug van San Luis Rey
Arjen Fortuin – Geert van Oorschot, uitgever
Rutger Kopland – Verzamelde gedichten (midprice)
R.J. Peskens – Verzameld proza
M. Vasalis – Verzamelde gedichten (midprice)

Blader hier door de aanbiedingsfolder.

NRC Zomergids

Het vijfde boek van Stephan Enter, Compassie, kreeg de afgelopen weken prachtige recensies. ‘Een hartverscheurend verhaal,’ noemde Kees ’t Hart het boek in De Groene Amsterdammer. Frits Abrahams vond Compassie zelfs ‘een klein meesterwerk’.
NRC Handelsblad koos Compassie als een van de vijf beste boeken van 2015. Arjen Fortuin: ‘Frank van Luijn, de held van Stephan Enters nieuwe roman, presenteert zich in de eerste pagina’s als een zak, een zelfingenomen internetdater die een combinatie van eigendunk en oppervlakkigheid heeft die je niet van een veertiger verwacht. Wanneer hij verliefd wordt op een vrouw met een lichaam dat hem niet opwindt, raakt hij verstrikt in contemplaties die hoogst onvolwassen aandoen. Dat wringt, waardoor je geneigd bent te denken dat er met de roman wat loos is. Totdat de roman een vreemde wending neemt en het slot je bevreemd en gefascineerd achterlaat. Compassie gaat over zelfbedrog. Maar waar dat bedrog begint en eindigt, wordt door Enter steeds meer op losse schroeven gezet.’

De duimsprong

  1. Waarom is de ik-figuur zo gedreven om haar klimmaatje Jens op te sporen? Wat vindt u van die gedrevenheid?
  2. Wat betekent bergklimmen voor de ik-figuur en hoe beoordeelt u dat verlangen?
  3. Wat is er volgens u met Jens gebeurd? Waarom denkt u dat?
  4. ‘Uiteindelijk worden alle bergen vlak,’ zegt Jens. Wat bedoelt hij daar volgens u mee?
  5. Wat is uw mening over het wetenschappelijke stuk Töne der Wasserfälle van de geoloog Albert Heim, over de noten die hij hoort in watervallen?
  6. In hoeverre schetst de ik-figuur volgens u een betrouwbaar beeld van de geoloog Albert Heim? Hoe kijkt u aan tegen zijn passie?
  7. ‘Geologie is het oog van de geschiedenis. Het landschap heeft alles gezien,’ leest de ik-figuur bij Heim. Hoe verklaart u deze uitspraak?
  8. Welke functie hebben de zijpaadjes over de waaghalzerij van Maria Spelterini in de roman volgens u?
  9. In de roman staan vele natuurbeschrijvingen. Hoe waardeert u ze? Welke heeft u speciaal getroffen en waarom?
  10. ‘Jens voelde niet langer kwijt’ (p. 246). Hoe interpreteert u deze zin?
  11. Volgens de achterflap van de roman ontrafelt de ik-figuur via haar onderzoek naar Jens en Heim ‘haar eigen geschiedenis’. Is dat volgens u gelukt? Welk beeld heeft u van haar gekregen?
  12. De duimsprong is behalve een mix van wetenschap, romankunst en rouwverwerking, ook een mix van autobiografisch reisverslag, historisch onderzoek en historische roman. Hoe heeft u de combinatie van tekstsoorten en genres ervaren?
  13. In hoeverre hebben de vele zwart-witfoto’s meerwaarde voor het boek?
  14. Wat is volgens u de verhouding tussen feit en fictie in de roman?
  15. ‘Eigenlijk is alles in deze roman overblijfsel,’ oordeelt Arjen Fortuin (NRC Handelsblad, 29 november 2013). Hoe interpreteert u deze stelling?
  16. ‘Een queeste naar schoonheid’ noemt de jury van de Opzij Literatuurprijs het boek. Hoe denkt u over deze typering? Wat zou uw karakterisering van het boek zijn?

© vragen NBD Biblion.

Binnenkort in dit theater ‘een opzienbarend boek’

Collega-columnisten Arjen Fortuin van NRC-Handelsblad en Arjan Peters van de Volkskrant lieten zich al zeer lovend uit over de bundel Binnenkort in dit theater van Ester Naomi Perquin, Thomas Verbogt voegt zich nu in dit koor. In Het Parool schreef hij: ‘Het zal duidelijk zijn dat ik nu graag een auteur in het licht zet die het wél kan: Ester Naomi Perquin. Ik kende haar al als dichter en die gedichten vond ik niet mis, ik bedoel: na lezing bleven ze me dwingend achtervolgen, eigenlijk zijn ze niet meer weggegaan, nee, ze vestigden zich in mijn gedachten, zoals goede muziek dat kan doen.

Maar ik kende haar ook als columnist van De Groene. En die columns zijn gebundeld in Binnenkort in dit theater, een opzienbarend boek, want weinig mensen kunnen het kleine zo groots, avontuurlijk en fascinerend maken als Ester Naomi Perquin, buit-en-ge-woon, ja. Dat komt niet alleen omdat ze observaties de kans geeft in haar gretige fantasie op de loop te gaan, maar vooral omdat ze weet hoe ze moet doseren.’

Een cadeauboek voor elke ontvanger!

Grip

1. Hoe zou je de karakters van de vier personages omschrijven? 

2. In hoeverre zijn de levens van de vier personages gestuurd door de gebeurtenissen op de Lofoten?

3. Kun je voorbeelden geven van gebeurtenissen die door het ene personage anders herinnerd of ervaren worden dan het andere? En zijn die verschillen in ervaring of herinnering op de een of andere manier tekenend voor de personages?

4. Grip zit compositorisch vernuftig in elkaar. Op welke manier is de roman opgebouwd en welke effecten bereikt de auteur met deze compositie?

5. Wat is de functie van het motto van Bash? over de krekels?

6. Vincent, Martin en Paul hebben ieder hun eigen mening over de aantrekkelijkheid van onsterfelijkheid. Hoe luidt die en in hoeverre vallen die meningen te duiden op basis van hun karakters en levenshoudingen?

7. Valt er een hoofdpassage aan te wijzen? Een passage die de kern van het boek raakt?

8. Wat vind je van de stijl waarin het boek geschreven is?

9. Waarom wordt het boek besloten met een epiloog vanuit het perspectief van Paul? Geef zowel een literair-technisch als een psychologisch argument.

10. In zijn recensie in NRC Handelsblad schreef Arjen Fortuin dat er een ‘religieuze grondtoon’ en ‘een bijbelse climax’ in Grip te vinden zijn. Ben je het daarmee eens?

Wie dit niet leest is gek

In NRC Handelsblad verscheen een paginagrote bespreking van het Verzameld proza van Jan Hanlo, geschreven door Arjen Fortuin. Hij bekroonde het boek met vijf sterren: ‘Nog net in zijn honderdste geboortejaar is het [Verzameld proza] er nu dan toch, in 700 prachtig gemaakte pagina’s dundruk met groot Een erwt zo groot als een voetbal is geen erwt op het stofomslag. Het grootste deel van het boek bestaat uit korte tot ultrakorte stukjes – ook gedichten, in weerwil van de titel – over alles wat Hanlo’s verwondering wekt. Voorstellen voor nieuwe woorden (middellijk in plaats van onmiddellijk), een schoolopstel, een reisverslag uit Sevilla, drank en geloof, schilderkunst, moppen, gedichten en readymades – tot aan motorrijden aan toe, de liefhebberij die Hanlo in het voorjaar van 1969 noodlottig zou worden.
Maar de schoonheid van dit boek zit niet in de opsomming, maar in de manier waarop Hanlo bij elk stukje opnieuw begint met kijken en denken […]. Een erwt zo groot als een voetbal is geen erwt is oergeestig, maar tegelijkertijd op wonderlijke wijze voortdurend ernstig.’
Lees hier de complete bespreking.

Pleun: de ontvangst

De nieuwe roman van Detlev van Heest, Pleun, is goed ontvangen door de pers. Jann Ruyters noemde het boek in Trouw “vermakelijk, spannend en verslavend”. Ook Arjen Fortuin vindt het boek spannend. In zijn stuk “Een benijdenswaardige boerenlul” in NRC Handelsblad schrijft hij: “Veel gesprekken bevinden zich prachtig in het schemergebied tussen waarderende provocatie en vileine kritiek.” Daniëlle Serdijn, recensent van de Volkskrant, vond het “aangenaam om Van Heests priemende dialogen te volgen en opgezogen te worden in het Nieuw-Zeeuwse wereldje”.

Al eerder schreef Frits Abrahams in zijn column in NRC Handelsblad: “Tip voor de liefhebbers van J.J. Voskuil: lees Detlev van Heest.” Lees hier zijn stukje over De verzopen katten en de Hollander, Van Heests debuut dat op Recensieweb “een van de meest geslaagde romans van de afgelopen jaren” werd genoemd.

Twee titels op de AKO Tiplijst

Catwalk van D. Hooijer en Onze Lieve Vrouwe van de Schemering van Willem Jan Otten staan op de “Tipijst” van de AKO Literatuurpijs. Er staan 25 titels op de lijst. Op 1 oktober wordt de “Toplijst” bekendgemaakt, op 8 november de winnaar.
Hooijer en Otten wonnen allebei eerder de Libris Literatuurprijs: Hooijer in 2008 voor Sleur is een roofdier, Otten in 2005 voor Specht en zoon.

‘De onsentimentele en tegelijkertijd doorvoelde wijze waarop Hooijer haar groep randfiguren schetst, geeft haar een unieke plaats in de Nederlandse letteren, waar de middelpuntzoekende krachten al jaren de overhand hebben.’
– Arjen Fortuin in NRC Handelsblad

‘Een boek dat leest als een intrigerend onontgonnen landschap, dat bij elke bladzij die je omslaat steeds weer net anders is dan je verwacht, maar steeds blij verrast.’
– Sonja de Jong in Noord Hollands Dagblad

‘Onze Lieve Vrouwe van de Schemering zit vol prikkelende waarnemingen en biedt een goed inzicht in hoe romans, gedichten, toneelstukken en films kunnen werken of hoe ze worden gemaakt’.
– Arie Storm in Het Parool

Catwalk van D.Hooijer verschenen en lovend ontvangen

De eerste roman van D. Hooijer, Catwalk, is verschenen en ligt in de winkels. Catwalk is een on-Nederlandse sitcom geworden, vol laconieke personages die vrolijk maar ontgoocheld door het leven gaan. In dialoog tekent Hooijer deze personages ten voeten uit als wat ze zijn, als wat de mens meestal gedwongen is te zijn: in teleurstelling terneerzittend, dan vrolijk opstaand omdat de bel gaat – het leven gaat door.
In de roman is Mieneke, een ruim 70-jarige vrouw, buiten medeweten van haar man vermogend geworden door aandelenspeculatie; haar naaister ontwikkelt zich tot succesvol mode-ontwerpster; een buurvrouw ‘werkt in de erotiek’ en probeert zich te ontworstelen aan haar pooier, die op zijn beurt wegens een vermoeden van oplichting geschaduwd wordt door een privédetective; en de detective is een deerniswekkende weduwnaar die graag geil zou worden op een nieuwe vrouw als hij zijn gestorven geliefde maar kon vergeten. Catwalk is een roman over gestorven echtgenoten, een stikwarme zomer in Nederland, modeshows, erfenissen, richtmicrofoons en seks op leeftijd.

‘Hooijer slaagt erin te verrassen,  te ontroeren en te doen lachen.’ – Uit het juryrapport van de Libris Literatuur Prijs.

‘De onsentimentele en tegelijkertijd doorvoelde wijze waarop Hooijer haar groep randfiguren schetst, geeft haar een unieke plaats in de Nederlandse letteren, waar de middelpuntzoekende krachten al jaren de overhand hebben.’
– Arjen Fortuin in NRC-Handelsblad –

‘Een boek dat leest als een intrigerend onontgonnen landschap, dat bij elke bladzij die je omslaat steeds weer net anders is dan je verwacht, maar steeds blij verrast.’
– Sonja de Jong in Noord Hollands Dagblad –

‘Een bijzondere leeservaring.
– Irene Start in Elsevier –

Wim Brands sprak voor VPRO’s De Avonden met D. Hooijer over Catwalk en waarom de meeste romans kinderboeken zijn. U kunt er hier naar luisteren.

Vijfde druk binnen een maand!

De Reve-biografie van Nop Maas is op z’n zachtst gezegd warm onthaald. ‘Is er nog nieuws? Jawel, zeer goed zelfs, spreek maar gerust van een blijde tijding: het eerste deel van de grote biografie van Gerard Reve is uit.’ Aldus kondigde Jos Bloemkolk in Het Parool van donderdag 29 oktober zijn bespreking aan, die als titel droeg: ‘Biografie Reve is leesgenot’. Bloemkolk noemt het een ‘meeslepende biografie’.

Jaap Goedegebuure in Trouw: ‘De langverwachte Reve-biografie van Nop Maas maakt alle verwachtingen waar.’ En verder: ‘Het sterke accent op de lichamelijke kant van de liefde en deszelfs praktisering is functioneel, gelet op Reve’s hartstochtelijk uitgedragen overtuiging dat seks per definitie een relegieuze handeling veronderstelt.’

Arjen Fortuin spreekt in NRC Handelsblad van ‘hartverscheurende pagina’s. Het bestaan van Reve’s jeugdliefde noemt hij ‘een van de voornaamste ontdekkingen’ en dier brief aan Reve uit 1944, waarin ze ‘hem nog maar eens uitlegt hoe dat zit met vrouwenborsten en wat een mens daar zoal mee kan doen’, een ‘spektakelstuk’.

Jeroen Vullings merkt in zijn bespreking in Vrij Nederland op dat hij ervan houdt ‘als een gebiografeerde als kind van of juist als misgeboorte van zijn tijd wordt geschetst’. Desalniettemin: ‘het grote voordeel van Maas’ secure […] stapje-voor-stapje-aanpak is dat Reves mythomane bestaan vanaf de vroegste contouren getoond wordt, als werk-in-aanbouw dat voor ons geestesoog verrijst.’

Xandra Schutte, ten slotte, noemt Reve in de titel van haar stuk in De groene Amsterdammer ‘Een diepernstige etter’. Een etter, zo sluit ze haar artikel af, ‘die worstelde met zijn homoseksuele en religieuze gevoelens, die de burgerlijkheid proclameerde maar tot in iedere vezel van zijn lichaam een nonconformist was, die uit de chaos waarheid en ontroering wilde scheppen.’

De biografie telt, inclusief fotokatern, 768 pagina’s. En dan zijn we nog maar op een derde. ‘Op de vraag hoeveel je eigenlijk van iemand wilt weten,’ schrijft Xandra Schutte, ‘luidt in het geval van Reve voor veel mensen: álles.’ Deel 2 verschijnt in april 2010, deel 3 in de herfst van hetzelfde jaar.