Vol verwachting: de voorjaarsaanbieding

In 1975 verscheen Twee vorstinnen en een vorst van R.J. Peskens , een pseudoniem waarachter zoals bekend uitgever Geert van Oorschot zelf schuilging. Het werd een bestseller die uitgever en uitgeverij aanzien en omzet bezorgde. Nu, veertig jaar later, is er al minstens evenveel aandacht voor de geweldige biografie die Arjen Fortuin schreef óver deze uitzonderlijke man. In zekere zin is hij dus springlevend, en dat geldt in ieder geval voor zijn uitgeverij.

Ja, Uitgeverij Van Oorschot is dit jaar overgegaan in andere handen, zeventig jaar na de oprichting, maar nee, andere handen betekenen nog geen wezenlijk andere koers. Verandert er dan helemaal niets? Natuurlijk wel. We veranderen alles wat nodig is om te blijven wat we zijn: dé kwaliteitsuitgever van Nederland en Vlaanderen. Als we één voornemen hebben dan is het om talentvolle schrijvers, boekhandelaren en lezers nog beter te laten zien waar we goed in zijn.

In onze nieuwe prospectus ziet u al meteen grote aanwinsten: Martin Michael Driessen, Richard Hemker, Jerker Spits, Gerard Koolschijn, Jurriaan Benschop, Wim Noordhoek en Mathijs Gomperts . En maar liefst twee grote Russen treden toe tot het fonds, Pasternak en Paustovski, naast een unieke verzameling Russische kindergedichten. En niet te vergeten Imme Dros: terwijl haar Ilias-vertaling hard op weg is een groot succes te worden, kondigen we haar herziene Odysseia al aan. Ten slotte publiceren we van Ester Naomi Perquin haar gedichten tot nu toe onder de titel Jij bent de verkeerde. Ik zal dat maar niet persoonlijk opvatten.

Mark Pieters

Bekijk hier de voorjaarscatalogus 2016 van Uitgeverij Van Oorschot digitaal.Bewaren

D.Hooijer over ‘De wanden van Oeverhorst’

Wim Noordhoek praat voor VPRO De Avonden met D.Hooijer over haar nieuwe boek De wanden van Oeverhorst dat eind november verschijnt.


{nosexybookmark}

A. Alberts

Op 23 augustus is het honderd jaar geleden dat de schrijver A. Alberts werd geboren. Hij debuteerde in 1952 met de verhalenbundel De Eilanden, waarover Rob Nieuwenhuys zei: ‘Wat moet ik van De Eilanden van Alberts zeggen? Dat ik het een “meesterwerk” vind? Maar wat heeft het voor zin zo’n misbruikt epitheton te gebruiken?’ Latere boeken, zoals De bomen (1953), De vergaderzaal (1974), De honden jagen niet meer (1979) en De vrouw met de parasol (1991), Alberts laatste roman, werden eveneens stuk voor stuk ‘meesterwerken’ genoemd, ondanks de nadelen die er aan de term kleven. Ze waren (zijn) dat nu eenmaal.
Alberts is de schrijver die de kunst van het weglaten tot in perfectie beheerste. In 1995 werd hem de P.C. Hooftprijs toegekend voor zijn gehele oeuvre. Behalve schrijver was Alberts jarenlang in dienst ‘overzee’, eerst als ambtenaar voor de Stichting Culturele Samenwerking, later voor het Minsterie van Buitenlandse Zaken.
In 2005 verscheen zijn Verzameld werk.  Hiervoor werden alle teksten opnieuw bekeken en gecorrigeerd, waarmee Kees Fens’ opmerking in 1974 in De Volkskrant teniet werd gedaan: ‘Voor een boek dat praktisch uit de eeuwigheid tot ons gekomen is, heeft De vergaderzaal wel te veel zetfouten; ze moeten het gevolg van haast zijn.’ – Die haast viel mogelijk te verklaren uit het feit dat Alberts’ uitgever Geert van Oorschot 20 jaar lang had moeten wachten op dit boek.

Ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van Alberts, hebben wij zijn Verzameld werk (2500 blz., drie delen dundruk, met stofomslag en leeslinten, in een fraaie cassette), tijdelijk in prijs verlaagd: tot half september kost het niet 100 maar 75 euro. Er zijn nog maar enkele honderden sets over, dus: zolang de voorraad strekt!

Luister hier naar een gesprek tussen Alberts en Wim Noordhoek uit 1986 en naar een gesprek tussen Wouter van Oorschot en Jeroen van Kan óver Alberts.