Als bijdrage aan de verkiezigscampagne voor de Provinciale Staten publiceerden wij Te licht bevonden, geschreven door Ronald Havenaar. Het twaalf pagina’s tellende pamflet met op de voorkant een prent van Joep Bertrams, wordt niet aangeboden. De papieren versie (oplage 10.000) kan zolang de voorraad strekt worden afgehaald bij de volgende boekhandels en de meeste vestigingen van Selexyz. Woont u te ver weg of is hij op, dan vindt u de digitale versie (uit te vergroten in de rechterbovenhoek!) hier. U mag de tekst vrij verspreiden: het is campagnetijd.
Van de achterflap:
‘De “gedoogregering” van populist Geert Wilders mist nog een meerderheid in de Eerste Kamer om haar programma “waar rechts Nederland de vingers bij aflikt” ongestoord te kunnen uitvoeren. VVD en CDA hopen dat daar op 2 maart 2011 bij de verkiezing voor de Provinciale Staten verandering in komt. En dát lukt alleen wanneer de PVV voldoende stemmen krijgt.
De door velen kwalijk geachte denkbeelden van de PVV worden meestal door Wilders uitgesproken maar komen uit de koker van zijn partij-ideoloog en toesprakenschrijver Martin Bosma. Wie is deze Bosma, of beter gezegd: op wiens denkbeelden baseert hij zich?
In zijn boek De schijn-élite van de valse munters (2010) beroept Bosma zich gretig op het werk van politicus en publicist Jacques de Kadt (1897–1988). Wat hem vooral in zijn politieke leermeester bevalt, is diens pleidooi voor een weerbare democratie, die de strijd met haar tegenstanders opzoekt. Maar terwijl volgens De Kadt elke politiek gebaseerd moet zijn op zakelijkheid, kennis en inzicht, zijn dit precies de kenmerken die aan Bosma’s gedachtegoed ontbreken. Bij hem zijn kennis en inzicht vervangen door schrille dogmatiek, geloofsijver en missiedrang. Historicus Ronald Havenaar toont aan dat Bosma uit zijn nek kletst.
“Men moet het gedachtegoed van de vijand serieus bestuderen, om hem des te beter te kunnen verslaan.” Zo luidde een van de uitgangspunten van De Kadt. Moge dit schotschrift daartoe een bijdrage leveren!’
