Ik heb deze blogplek verkocht. Niet dat ik erg geld nodig had… maar het leek me wel een interessant idee. Emma Wiersma kocht het. Zij gaat dus een jaar lang de donderdag doen. Ik kreeg er 25 euro voor (ben te goed voor deze wereld…) En ik ga eens goed nadenken hoe ik die nou het best besteed.

Emma kwam op de uitgeverij praten over haar project: ze zet alles wat ze bezit te koop. Van een zilveren ringetje, tot haar jas, bed, boeken, pennen, puntenslijper. Alles. Het is een manier om te ontdekken wat persoonlijk bezit betekent. Hoe vervangbaar dat is. Wat het zegt over jezelf, maar ook over iets groots als consumentisme, wellicht. Maar waarschijnlijk ook over iets kleins als wie koopt je babyschoentjes? Waarom? En wat vinden je ouders daar van? En zijn die wel vervangbaar? Wordt je bestaan er scherper van? Of verlies je juist iets? De paradox van de puntenslijper: winst door verlies. Het leek me een heel interessant idee. Goed bedacht. Goed uitgevoerd. Misschien komt er wel een boek van?

Intussen had ik een wild plan voor dit jaar, maar nu mijn plek verkocht is kom ik daar even niet aan toe, dat stel ik dus uit tot 2025. Intussen kan ik dan ook proberen een boek te maken van de reeks van vorig jaar. Omdat dat me leuk lijkt.

Volgende week opent Emma hier haar winkel van alles wat zij bezit. Ik zie er zeer naar uit. Naar de scherpte, en het verlies.