Naar: Tom Wayman – Did I miss anything?
Heb ik iets gemist?
VRAGEN DIE STUDENTEN VAAK STELLEN
NA HET MISSEN VAN EEN LES
Niets. Toen we beseften dat jij er niet was
zaten we twee uur lang met onze handen op tafel
gevouwen in stilte
Alles. Ik gaf een toets die
voor veertig procent meetelde
en gaf wat leeswerk op voor vandaag
waarover ik zometeen een tentamen geef
van vijftig procent
Niets. Niets van de inhoud van dit vak
heeft waarde of betekenis
Neem zoveel dagen vrij als je wil:
ik verzeker je dat alle activiteiten die we ondernemen
als klas belangrijk zullen zijn voor jou noch mij
en dat ze geen doel dienen
Alles. Een paar minuten na aanvang van de vorige les
daalde er plots een lichtbundel neer en een engel
of ander hemels wezen verscheen
en toonde ons wat iedere vrouw of man moet doen
om goddelijke wijsheid te bereiken in dit leven en
het hiernamaals
Dit is de laatste keer dat de klas samenkomt
voordat we uiteengaan om het goede nieuws over de gehele aarde
te verspreiden
Niets. Hoe kan iets er toe doen
wanneer jij er niet bent?
Alles. In dit klaslokaal is een microkosmos
aan menselijke ervaring gevangen
voor jou bijeengebracht om te bevragen en onderzoeken en overdenken
Dit is niet de enige plaats waar zo’n mogelijkheid
is gecreëerd
maar het was een plaats
En jij was er niet
—
Ook ik schiet steevast in de stress wanneer ik een les niet heb bijgewoond. Niet omdat ik bang ben iets gemist te hebben, maar omdat ik me altijd afvraag of ik een smoes voor mijn afwezigheid moet verzinnen en zo ja, hoeveel huisdieren je in één smoes mag laten sterven. Dit zijn vragen die er toe doen, en vragen als deze kunnen mij soms best een dag lang van het studeren houden. Wanneer ik daarentegen wel een geldige reden voor mijn afwezigheid heb, doe ik er alles aan om de gemiste stof zo snel mogelijk in te halen. Zo stond ik toen ik in de brugklas zat de ochtend na de begrafenis van mijn oma om zes uur op om te leren voor het proefwerk van techniek later die dag. Ik was doorgaans de eerste om te roepen dat dit vak enkel bestond uit het figuurzagen van pollepels en het in- en uitdraaien van gloeilampen – niets van de inhoud van dit vak had waarde of betekenis – maar toch zat ik een ochtendlang ijverig geschematiseerde LED lampjes in te kleuren.
Wanneer je ziek in bed ligt hoef je over je aan- of afwezigheid echter niet na te denken. Wie echt ziek is, hoeft geen les bij te wonen om mee te maken hoe een in licht gehulde engel de geheimen van de wereld blootlegt. Zelf heb ik in ieder geval wel eens indrukwekkendere dingen bij elkaar geijld. Wanneer je ziek bent, ben je aan- noch afwezig. Je bestaat nog, maar je hoeft je niet aan de buitenwereld te tonen. De buitenwereld toont zich zo nu en dan hoogstens aan jou in de vorm van een glaasje sap of een omgespoelde emmer. De laatste keer dat ik met hoge koorts in bed lag, dacht ik dat mijn lichaam uit zwarte vlekken bestond en dat alle objecten om mij heen bij aanraking mijn binnenste in gezogen zouden worden, waar ik ze vervolgens voor altijd warm zou houden. Mijn bed is niet de enige plaats waar zo’n mogelijkheid is gecreëerd, maar het was een plaats – en jij was er niet.
