Ik wil me richten tot alle kinderen, waaronder het zestienjarige singer-songwritertje van donderdagavond bij De Wereld Draait Door, wiens oom wel eens iets van Prince had gedraaid, vroeger.
Kinderen, laat je alsjeblieft, op deze kwetsbare leeftijd, perverteren door Prince. Op YouTube is niets van hem te vinden, maar blijf zoeken naar oud vinyl, concertregistraties, films, cassettebandjes zoals je naar porno zou zoeken. Kreun mee met de kleine satyr in jarretels. Dans stiekem op de hoge laklaarzen van je moeder door je slaapkamer. Proef de seks. Stay on the beat. Je wordt er later beter in bed van.
Ik werd door Prince verleid in 1984. Groomed. Ik was jong en kwetsbaar. Hij ontmaagdde me met het album Purple Rain – achteraf niet mijn favoriet, maar wiens eerste keer is dat wel? Bewondering voor zijn talenten kwam later pas; wat me destijds bij de ballen greep, was zijn schaamteloze, onversneden geilheid. Darling Nikki op je walkman. Krantenlopen met een stijve.
Gedurende vijftien albums deden we het met elkaar. De op één na langste romance in mijn leven. Ik reisde hem achterna. Maar naarmate ik gewilliger werd, werd hij spiritueler, veganistischer. Ergens na The Rainbow Children (2001) zijn we elkaar uit het oog verloren, maar als hij in de stad was, kwam ik altijd langs voor een onenightstand.
Live was Prince versatiel, onvermoeibaar, orgastisch. Sessies van drie uur. De damp sloeg van het publiek. Twintig minuten beukende funk in de derde toegift. Zweterig naspel in de aftershow. Na een televisieregistratie van het Lovesexy-concert in 1988 liet zelfs mijn oma zich ontvallen dat ze er ‘een beetje hitsig’ van geworden was.*
‘I wanna be your lover,’ zong Prince aan het allereerste begin van zijn carrière, en hij was de beste die ik ooit heb gehad. Hij was stout, verlegen, brutaal, teder, zoet, stoer, gepassioneerd en bovenal een harde werker. Prince kon improviseren: vind je dit lekker? Dan gaan we nog even door.
Na die tijd zijn er nog zo veel anderen geweest. Wisselende contacten, want iedere nieuwe artiest die ik tegen het lijf loop, vergelijk ik onwillekeurig toch met mijn eerste, principale minnaar. Ze komen niet eens in de buurt.
Dit is een enorm verlies.
_________________
*Niet omi.
Arjen van Lith (1971) is journalist en schrijver. Af en toe maakt hij muziek waarin de invloed van Prince duidelijk hoorbaar is. In 2011 nam hij met Dirk Johan Klanker een coverversie op van het nummer Feel You Up, als bonustrack op de nog uit te brengen EP Grow Up.
