Een herinnering aan vallen
in slaap misschien, naast mijn moeder in een trein
in 1978, de kleuren die daarbij horen
Mijn ribfluwelen broek
mijn sandalen
mijn blote voeten plakten aan het leer
Mijn moeders schoot; mijn hoofd zwaar
een kleine maan, neerstortend
in het meer van spijkerstof
dat naast me lag
ze droeg nog spijkerbroeken, toen
de stof was ruw en heel erg zacht
haar buik een plek om heen te gaan
haar stem als zachte wallen
als armen voor een angstig dier
er moeten honderd mensen in die trein gezeten hebben
mijn herinnering biedt plek voor twee
en vallen, vallen, vallen
________________________________________________________
Gilles van der Loo (Breda, 1973) was redacteur van Tirade. Sinds 2010 publiceerde hij online en in diverse bladen. Hij schreef de verhalenbundel Hier sneeuwt het nooit en de roman Het laatste kind. Dit najaar komt zijn roman Het jasje van Luis Martín uit.
