Iemand vroeg me of ik wel eens mensen googelde en of ik dan spannende ontdekkingen deed. De manier waarop hij de vraag stelde, deed mij denken dat hij me net had opgezocht. Om hem gerust te stellen zei ik maar dat ik voortdurend bezig was namen na te speuren, met als excuus dat het ‘natuurlijk’ een werkgerelateerde randactiviteit is. Uit nieuwsgierigheid zocht ik daarna op Google naar mijn eigen naam.
Ik vond vooral mezelf. Behalve de links naar deze Tirade-blog stuitte ik op mijn Facebook, Twitter, LinkedIn (inactief), vermeldingen bij de SLAA, de uitgeverij, hard//hoofd, de Wau en een paar foto’s waar ik op sta. Tot zover niets geks. Ten slotte vond ik mijn YouTube en, via een forum, mijn webshop voor massageproducten.
De account op YouTube staat vol met filmpjes van een modelspoorbaan in een achtertuin. Klik. Marko van der Wal heeft kosten noch moeite gespaard om een heel parcours tussen de tuinstoelen door te leggen, met wissels, tunnel, brug, stationnetjes – alles erop en eraan. In sommige video’s kan je het hele traject volgen, over de grindtegels, gefilmd vanuit een treinstel. De laatste keer dat ik enthousiast werd van miniatuurtreinen kan ik me niet herinneren; de laatste keer dat ik er níet enthousiast van werd wel, dat was in Hamburg bij de grootste overdekte modelspoorbaan van Europa. Ik was daar niet uit vrije wil.
Dan de massageproducten. Klik. Op de website vond ik allerhande oliën, crèmes en aromatherapieën, kortom alles wat smeerbaar is. Alles voor zulke prijzen dat ik bijna een en ander bestel. Eén keer ben ik met zulk spul onder handen genomen, maar dat was zo stroef als een looie deur bij min twintig. Het kwam vast niet van Marko, want in zijn omschrijving van een van de massageoliën vond ik de zinsnede: ‘Zeer goede en langdurige glij-eigenschappen.’
Wie is die Marko van der Wal eigenlijk? Ik vond zijn Facebook, waarop zo goed als alles publiek is. Klik. Niet verder vertellen hoor. Marko is een man van ik een jaar of vijftig, die werkt als treinconducteur en zich ook zo laat fotograferen. De meeste posts hebben iets met treinen of met modeltreinen te maken, zoals de spoorbanen in de tuin en binnenshuis (!). Andere posts bevatten humor om te lachen. Zijn favoriete winkel is gespecialiseerd in modeltreinen en decoratiemateriaal voor naast de modelspoorbaan, waarvan hij een aardige verzameling heeft. Hij liket een tijdschrift over (model)treinen, houdt daarnaast van muziek van Madness en UB40, prijst een website aan voor massageproducten – jawel – en leest graag Stephen King.
Ik kan zo nog wel even doorgaan. Al met al is Marko van der Wal volgens mij een erg sympathieke vent met wie ik weliswaar geen enkel raakvlak lijk te hebben, maar die net als ik van zijn hobby(‘s) zijn werk heeft gemaakt. Hij is nota bene mijn enige échte naamgenoot (afgezien van van een paar gangbare Marco’s). Dus stuurde ik deze masserende treinconducteur een week geleden een vriendschapsverzoek, om hem beter te leren kennen. Hij heeft nog niet gereageerd.
