Regisseur Michael Haneke heeft over Le Temps du Loup gezegd dat hij een film wilde maken over wat op het televisienieuws altijd anderen overkomt, ver weg. Waaraan hoofdrolspeelster Isabelle Huppert toevoegde dat zo eens de geprivilegieerden meemaakten wat voor driekwart van de mensheid dagelijks brood is: vlucht, wetteloosheid wegens geweld. Inderdaad is Le Temps du Loup in alle opzichten asgrauw. De film toont een wereld zonder oorzaken, maar met des te meer gevolgen. Naar mijn idee is dit samengebald in een liedje dat een vrouw op een gegeven moment zingt:
Meikäfer, flieg
Dein Vater ist im Krieg
Dein Mutter ist im Pommeren
Pommeren ist abgebrannt.
Deze jaloersmakende strofe blijkt een fragment uit een classic. En wacht, was het niet in de plaats van handeling waar Angela Merkel, baas van het zelfs bij crisis luxueuze Europa, onlangs een voorverkiezingsnederlaag leed?
