Laat ik voorop stellen dat ik niets heb met voetbal en voetbal kijken. Toch werd ik een paar dagen terug ineens gegrepen door een incidenteel stukje voetbal, dat tot mij kwam via het achtuurjournaal. De scorende ‘hakbal’ van de keeper van ADO Den Haag. Er is de afgelopen dagen meer dan genoeg over geschreven en rondgegaan. Terecht ook wel, want zelfs bij mij zorgden de beelden voor een spontaan gevalletje kippenvel.
Voor ADO zag het er niet florissant uit, met 2-1 achter tegen PSV breekt de blessuretijd aan. Iedereen mee naar voren voor de vrije trap, dus ook doelman Martin Hansen. Hij komt op zijn gemak aanzetten en oogt wat mij betreft nog fris zo aan het eind van de wedstrijd. De vrije trap wordt genomen, de bal komt mooi laag aan maar niet zuiver voor en dan dient Hansen zich aan. Alsof het niets is laat hij de bal door zijn benen gaan om hem vervolgens precies het tikje uit te delen dat nodig is voor de gelijkmaker. De bal passeert de verdedigingslinie en de keeper van PSV gaat er maar bij liggen zodra de bal in de hoek rolt.
Het speelt zich allemaal af in zo’n kort bestek dat het voor de hand ligt als het geluk zou zijn. Hansen zegt na afloop zelf dat het geen geluk is. Het is een geijkte actie, volgens hemzelf althans. Ik ben geneigd hem te geloven, niet alleen op zijn woord maar ook op basis van de beelden. Natuurlijk, van voetbal heb ik geen verstand, maar volgens mij is het duidelijk te zien dat hij trefzeker handelt, goed kijkt en exact beweegt zoals hij het zich had voorgesteld. (En dat alles door een keeper.)
Het is ook daardoor dat zoveel mensen – liefhebbers of niet – geraakt zijn door dit doelpunt. Vergelijkbaar is de extase die de duikvluchtgoal van Van Persie tijdens het afgelopen WK opriep. In de zegetocht van Oranje mocht die de schoonheidsprijs ontvangen voor precisie en uitvoering. Net als destijds heb ik ook nu weer de woorden ‘het is pure poëzie’ horen vallen, al zou ik zelf zo ver niet durven gaan. De actie van Hansen is prachtig, absoluut, maar ik ben blij dat hij voetballer is in plaats van dichter.
Marko van der Wal (1989) is opgeleid als classicus, redacteur van Tirade en werkt bij Uitgeverij Van Oorschot. Sinds twee jaar blogt hij wekelijks voor tirade.nu. Hij ziet er overigens anders uit dan hij eruitziet.
